Czech i Rus – rodzeństwo ojca narodu

---

Artykuł to tylko spostrzeżenia autora, i wnioski jakie wyciągnął. Czech i Rus, znani głównie z legendy, wedle kronik rodzeństwo Lecha. Kim mogli być?

Imiona. Sądzę że ich imiona nie są przypadkowe. Czechami nazywano w owym czasie mieszkańców południowego Śląska i Moraw, Rusinami zaś nazywano dzisiejszych Ukraińców (WP: dokładniej dzisiejsze tereny Ukrainy).

Jak wiemy z artykułu o Lechu (dostępny również tutaj) Lechici, czyli państwo Lecha, podporządkowali sobie tereny od samego grodu, aż po Tatry, a także hołd składali im wasale, czyli przywódcy okolicznych słabych plemion, które można również zaliczyć do państwa Lecha.

Czy więc możliwe że Czech zarządzał ziemiami południowego Śląska i północnych Czech, podczas gdy Rus ziemiami Ukrainy i Białorusi? Może stąd wzięły się ich przydomki a prawdziwych imion nigdy nie poznamy?

---

Germanizacja Słowian Zachodnich

---

Germanizacja – proces przyswajania języka lub kultury niemieckiej przez jednostki i grupy społeczne funkcjonujące wcześniej w ramach innych kultur. Germanizacja może zachodzić zarówno w wyniku mniej lub bardziej wyraźnego przymusu (np. administracyjnego, edukacyjnego) jak i mieć charakter względnie dobrowolny, tzn. nie wiązać się z żadną bezpośrednią presją. Często rozumiana obecnie jako proces wynarodowienia, poprzez nakłanianie lub przymuszanie ludności rdzennej określonego terenu do przyswojenia języka niemieckiego oraz kultury niemieckiej, a także proces rozprzestrzeniania się języka, kultury i ludności poprzez asymilację lub adaptacje obcojęzycznych słów.

Germanie rozpoczęli podbój ziem pogańskich plemion połabskich w VIII wieku naszej ery. Granica zamieszkania Słowian opierała się o utworzony w roku 805 przez Karola Wielkiego Limes Sorabicus, a później Limes Saxoniae. Germanie starali się narzucić im chrześcijaństwo oraz własną kulturę. Trwające kilkaset lat walki ze Słowianami połabskimi zgrupowanymi w związkach plemiennych Wieletów, Związku Obodrzyckiego – Obodrzyczan oraz Serbołużyczan doprowadziły do upadku struktur państwowych Słowian zamieszkujących na terenach dzisiejszych Niemiec Wschodnich i włączenie ich ziem w struktury państwa niemieckiego.

Historię podporządkowywania sobie przez Niemców Słowian połabskich opisywali na bieżąco mnisi niemieccy na łamach swoich kronik: Widukind z Korbei w “Dziejach Sasów”, biskup merseburski Thietmar z Merseburga w tzw. “Kronice Thietmara”, kanonik Adam z Bremy autor “Dziejów Kościoła Hammenburskiego” oraz Helmold w “Kronice Słowian”. Wszyscy oni dawali świadectwo prześladowania Słowian.

---

Źródło oryginalnego artykułu

---