1033 rocznica wybuchu powstania Luciców na Połabiu

Połabianie Słowianie


29 czerwca 983 roku, m.in. w związku ze znacznymi obciążeniami ludności na rzecz „państwa niemieckiego” (WP: nie było wtedy żadnego państwa niemieckiego, więcej wiedzy tutaj) i chrześcijańskiego Kościoła i innych tajnych bractw, miało miejsce wielkie powstanie i ponowne odzyskanie niepodległości przez północną i środkową część Połabia.

29 czerwca 983 roku Słowianie z południowej grupy ludów lucickich podnieśli nagły i otwarty bunt. Zdobyli Hawelberg pokonując niemiecką załogę i niszcząc siedzibę biskupstwa. Trzy dni później (2 lipca) z równym powodzeniem zdobyli Brandenburg, niszcząc wszelkie ślady chrześcijaństwa. Jak informuje Thietmar – nie tylko poganie, lecz nawet chrześcijanie (w tym przypadku najpewniej Słowianie, w głównej mierze ochrzczeni pod przymusem) cieszyli się z tych wydarzeń.

W tym samym czasie książę obodrzycki Mściwój zdobył i spalił Hamburg. Słowianie dotarli do później tzw. Starej Marchii nad Łabą niszcząc jeden z tamtejszych klasztorów, a następnie aż do rzeki Tangery, gdzie dopiero dano im odpór.

Źródło: J. Strzelczyk „Słowianie Połabscy”


Źródło oryginalnego artykułu