Archiwum autora: Miron
Wracamy do pewnej Księgi
1/10 Po 5 latach wracamy do pewnej Księgi [1865]. Zapraszam do posłuchania o jednej z wersji naszej rodzimej Baji, przekazu Przodków, mitologii. Stworzenia Świata. Bóg Jessa/Jessen. Bóg/Boh. Triglav/Trygław. Bielboh/Białoboga. Światowid/Swąt/Sventowid, Nocea, Nica. Zdar i Wieczornica. Źródło BezChaosowania.
Źródło do księgi.”
Ewolucja „polskich” (WP. scytyjskich/lehickich…) wyrazów (3500 r. p.n.e. do teraz)
Film przedstawia, jak zmieniało się brzmienie wyrazów, począwszy od języka praindoeuropejskiego (przodka większości języków Europy i niektórych języków Azji), a skończywszy na współczesnej polszczyźnie. Oznaczenia użyte w filmie: PIE – Proto-Indo-European – praindoeuropejski PBS – Proto-Balto-Slavic – prabałtosłowiański PS – Proto-Slavic – prasłowiański CWS – Common West Slavic – wspólny zachodniosłowiański (określenia tego użyłem dla dawnej formy naszego języka, gdy już rozbił się język prasłowiański, lecz staropolski jeszcze się całkowicie nie wyodrębnił) OP – Old Polish – staropolski MiP – Middle Polish – średniopolski MoP – Modern Polish – współczesna polszczyzna * – słowo zrekonstruowane metodami badawczymi ** – słowo zrekonstruowane przeze mnie, lecz niekoniecznie musi to być poprawne ^ – słowo zapisane zgodnie ze współczesnymi polskimi standardami, choć w przeszłości słowa te zapisywano inaczej Jeśli ktoś jest zainteresowany, to jest tu dokument ze wszystkimi słowami w filmie: https://drive.google.com/file/d/137nT… The film shows how has been changing the sound of words from Proto-Indo-European (ancestor of the most of modern European languages and some Asian languages) to Modern Polish language. PIE – Proto-Indo-European PBS – Proto-Balto-Slavic PS – Proto-Slavic CWS – Common West Slavic OP – Old Polish MiP – Middle Polish MoP – Modern Polish * – a reconstructed word ** – a word reconstructed by me ^ – word written in modern Polish ortography, though in the past it was spelled by another way If somebody is interested, I put here a document with all these words: https://drive.google.com/file/d/137nT…
Kolejny ślad państwa Przodków
-
- DCIM100MEDIADJI_0905.JPG
-
- DCIM100MEDIADJI_0081.JPG
-
- DCIM101MEDIADJI_0159.JPG
fot J. Bulas, opracowanie M. Przybyła i M. Podsiadło
50-metrowych grobowców sprzed 5,5 tysiąca lat mogło być na tym cmentarzysku nawet kilkanaście. W wiosce Dębiany pod Jędrzejowem, położonym między Krakowem a Kielcami, archeolodzy odkryli nekropolię z okresu panowania na ziemiach polskich kultury pucharów lejkowatych.
To nekropolia starsza o dwa tysiące lat od egipskiej Doliny Królów. Położona kilkadziesiąt kilometrów od sławnych Bronocic z pierwszym wizerunkiem wozu kołowego w historii ludzkości. W Dębianach na razie archeolodzy odnaleźli ślady siedmiu grobowców, które nazywa się megaksylonami, czyli wielkimi budowlami opartymi głównie na drewnie. Jak podał portal Nauka w Polsce, usypywano je z ziemi w kształcie wydłużonego trapezu. W przeciwieństwie do znanych np. z Kujaw grobowców megalitycznych ich ściany obstawiano jednak nie głazami, ale słupami z drewna. Niemniej wykryto też części konstrukcji wykonanych z wapienia. Znany m.in. z odkrycia cytadeli w Maszkowicach, archeolog Marcin M. Przybyła twierdzi, że w tego typu grobowcach znajdowane są z reguły pojedyncze pochówki. Granice każdego z grobowców wyznaczała palisada – do dziś zachowały się tylko dołki posłupowe. Z kolei za niektórymi z nich znajdowały się podłużne rowy. Jest to pozostałość po pozyskiwaniu ziemi na budowę nasypów mogił. „Niestety z pochówków tych jeszcze w okresie funkcjonowania cmentarzyska usunięto większość szczątków zmarłych i wyposażenia. Było to zachowanie rytualne, z którym często stykamy się na cmentarzyskach z tego okresu” – zauważył Przybyła. Jeśli pozostała część cmentarzyska jest równie gęsto zabudowana grobowcami, to może ich być łącznie kilkanaście – twierdzą naukowcy.
Wiedźmą być
Wydawać mogłoby się, że o wiedźmach wiemy wiele. Wiedźma, czarownica… stara, zła kobieta o bardzo pokracznej twarzy, rzucająca zaklęcia lub sporządzająca mikstury, za pomocą których może zrobić z człowiekiem (i nie tylko) wszystko czego zapragnie. To również nałożnica chrześcijańskiego Szatana, która spotyka się z nim na orgiach. W głównych atrybutach prawdziwej wiedźmy musi koniecznie znaleźć się miotła oraz czarny kot.
Wizja przedstawiona powyżej, jest tylko koktajlem dawnych ludowych wierzeń z chrześcijańskimi poglądami oraz współczesną popkulturą.
Wiedźmy niekoniecznie były brzydkimi staruchami, co więcej, nie musiały wcale być złe. U dawnych Słowian mogły spełniać bardzo ważne role społeczne, ale o tym już za chwilę…
Etymologia. Przyjęło się sądzić, że słowo wiedźma pochodzi od wiedzieć, co z kolei pochodzi od prasłowiańskiego czasownika vĕdĕti (wiedzieć, znać). Podejrzewa się również, że słowo to, sięgając głębiej, mogło wiązać się ze słowem widzieć, wieszczyć, a dopiero później wyewoluowało w wiedzieć.
Wspomina o tym Bruckner w swoim Słowniku etymologicznym języka Polskiego.
O nawróceniu Ranów przez okupantów
O nawróceniu Ranów [Kronika Sławiańska Helmolda XIIw]. Niszczenie Slawiaństwa przez morderczy system judeo-rzymski. Schyłek Słowiaństwa poprzez narzucenia obcej wymyślonej religii (przekupstwo, morderstwa, intrygi, bazowanie na zachłanności ludzkiej na zaszczyty i kosztowności)… Źródło -BezChaosowania.
Słowiańska haplogrupa R1a i I2a-Dinaric/Slavic
Mapa przedstawia dominujące haplogrupy YDNA w Europie. Haplogrupa dynarska to I2a-Dinaric / Slavic. CTS1211, M458 i Z92 to słowiańskie haplogrupy R1a.
Wprowadzenie. Nowy artykuł o haplogrupie R1a – haplogrupa YP256 Lechitów, CTS1211 -największy subclad R1a-Z280 nie jest wschodni, L1029 zachodni to tzw. plemiona wschodniogermańskie.
Haplogrupa dynarska
Mówiąc o ludach tworzących etnos Słowian mamy na myśli dwie męskie formacje genetyczne YDNA: haplogrupy R1a (indo-europejska, słowiańska) oraz I2-Dinaric (alternatywne nazwy I2-Slavic, I2a-Slavic; wg klasyfikacji ISOGG I2a1b; wg markerów SNP I-L621). Po drugiej Łaby dominuje R1b (euroazjatycka; keltycka) oraz I1 (nordycka; północna). Zachodni badacze dostarczyli sporo danych o „swoich” haplogrupach. Po naszej stronie z kolei dominują badania rosyjskie. Mam na myśli głównie Prof. A. Kłosowa, a przy okazji budują swój etnos na bazie R1a zawłaszczając ją jako ruską, a nie słowiańską. Tak czy inaczej haplogrupa dynarska jest pomijana i niewiele jest dostępnych danych. W drzewie genetycznym portalu Eupedia mamy jedynie małą gałązkę, na tle rozbudowanych mniej licznych gałęzi” zachodnich”.
Miecze Europy – kucie wczesnośredniowiecznego miecza – dziwer, damascen
