Archiwum autora: Miron
100 lat agresji żydowskiej na „Polskę” – część 2 (WP – agresji na Sławian)
Niniejszym prezentuję drugą część artykułu umieszczony na stronie Roberta Brzozy pt. „100 lat agresji żydowskie/(WP:syjonistycznej/kabakistycznej) na Polskę” [1]. Artykuł pochodzi z 2015 roku, ale dopiero teraz – pracując nad kolejna częścią mojego cyklu nt. żydów i ich Talmudu – do niego dotarłem.
Bardzo rzadko to robię, ale przeto uznając, że tekst jest warty przedstawienia publikuję go w całości a skomentuję go w czwartej części, bowiem nie ze wszystkimi jego konstatacjami się zgadzam.
Niech będzie on przyczynkiem do dyskusji, która być może zakończy się zaskakującymi konkluzjami i okaże się, że jego tezy mijają się całkowicie lub częściowo z prawdą a żydzi są w nim przedstawieni nieuczciwie albo tylko powierzchownie. W owej podsumowującej notce będę też chciał uzupełnić niniejszy artykuł o wiedzę, którą ja dotąd na ten temat powziąłem.
Jednocześnie zaznaczam, że po jego lekturze odnoszę wrażenie, że dotyczy on postaw tylko części żydów a nie całości ich populacji zamieszkałej w szczególności na terenie Polski lub mającej wpływ na Polskę.
Ewolucja „polskich” (WP. scytyjskich/lehickich…) wyrazów (3500 r. p.n.e. do teraz)
Film przedstawia, jak zmieniało się brzmienie wyrazów, począwszy od języka praindoeuropejskiego (przodka większości języków Europy i niektórych języków Azji), a skończywszy na współczesnej polszczyźnie. Oznaczenia użyte w filmie: PIE – Proto-Indo-European – praindoeuropejski PBS – Proto-Balto-Slavic – prabałtosłowiański PS – Proto-Slavic – prasłowiański CWS – Common West Slavic – wspólny zachodniosłowiański (określenia tego użyłem dla dawnej formy naszego języka, gdy już rozbił się język prasłowiański, lecz staropolski jeszcze się całkowicie nie wyodrębnił) OP – Old Polish – staropolski MiP – Middle Polish – średniopolski MoP – Modern Polish – współczesna polszczyzna * – słowo zrekonstruowane metodami badawczymi ** – słowo zrekonstruowane przeze mnie, lecz niekoniecznie musi to być poprawne ^ – słowo zapisane zgodnie ze współczesnymi polskimi standardami, choć w przeszłości słowa te zapisywano inaczej Jeśli ktoś jest zainteresowany, to jest tu dokument ze wszystkimi słowami w filmie: https://drive.google.com/file/d/137nT… The film shows how has been changing the sound of words from Proto-Indo-European (ancestor of the most of modern European languages and some Asian languages) to Modern Polish language. PIE – Proto-Indo-European PBS – Proto-Balto-Slavic PS – Proto-Slavic CWS – Common West Slavic OP – Old Polish MiP – Middle Polish MoP – Modern Polish * – a reconstructed word ** – a word reconstructed by me ^ – word written in modern Polish ortography, though in the past it was spelled by another way If somebody is interested, I put here a document with all these words: https://drive.google.com/file/d/137nT…
Kolejny ślad państwa Przodków
-
- DCIM100MEDIADJI_0905.JPG
-
- DCIM100MEDIADJI_0081.JPG
-
- DCIM101MEDIADJI_0159.JPG
fot J. Bulas, opracowanie M. Przybyła i M. Podsiadło
50-metrowych grobowców sprzed 5,5 tysiąca lat mogło być na tym cmentarzysku nawet kilkanaście. W wiosce Dębiany pod Jędrzejowem, położonym między Krakowem a Kielcami, archeolodzy odkryli nekropolię z okresu panowania na ziemiach polskich kultury pucharów lejkowatych.
To nekropolia starsza o dwa tysiące lat od egipskiej Doliny Królów. Położona kilkadziesiąt kilometrów od sławnych Bronocic z pierwszym wizerunkiem wozu kołowego w historii ludzkości. W Dębianach na razie archeolodzy odnaleźli ślady siedmiu grobowców, które nazywa się megaksylonami, czyli wielkimi budowlami opartymi głównie na drewnie. Jak podał portal Nauka w Polsce, usypywano je z ziemi w kształcie wydłużonego trapezu. W przeciwieństwie do znanych np. z Kujaw grobowców megalitycznych ich ściany obstawiano jednak nie głazami, ale słupami z drewna. Niemniej wykryto też części konstrukcji wykonanych z wapienia. Znany m.in. z odkrycia cytadeli w Maszkowicach, archeolog Marcin M. Przybyła twierdzi, że w tego typu grobowcach znajdowane są z reguły pojedyncze pochówki. Granice każdego z grobowców wyznaczała palisada – do dziś zachowały się tylko dołki posłupowe. Z kolei za niektórymi z nich znajdowały się podłużne rowy. Jest to pozostałość po pozyskiwaniu ziemi na budowę nasypów mogił. „Niestety z pochówków tych jeszcze w okresie funkcjonowania cmentarzyska usunięto większość szczątków zmarłych i wyposażenia. Było to zachowanie rytualne, z którym często stykamy się na cmentarzyskach z tego okresu” – zauważył Przybyła. Jeśli pozostała część cmentarzyska jest równie gęsto zabudowana grobowcami, to może ich być łącznie kilkanaście – twierdzą naukowcy.
Wiedźmą być
Wydawać mogłoby się, że o wiedźmach wiemy wiele. Wiedźma, czarownica… stara, zła kobieta o bardzo pokracznej twarzy, rzucająca zaklęcia lub sporządzająca mikstury, za pomocą których może zrobić z człowiekiem (i nie tylko) wszystko czego zapragnie. To również nałożnica chrześcijańskiego Szatana, która spotyka się z nim na orgiach. W głównych atrybutach prawdziwej wiedźmy musi koniecznie znaleźć się miotła oraz czarny kot.
Wizja przedstawiona powyżej, jest tylko koktajlem dawnych ludowych wierzeń z chrześcijańskimi poglądami oraz współczesną popkulturą.
Wiedźmy niekoniecznie były brzydkimi staruchami, co więcej, nie musiały wcale być złe. U dawnych Słowian mogły spełniać bardzo ważne role społeczne, ale o tym już za chwilę…
Etymologia. Przyjęło się sądzić, że słowo wiedźma pochodzi od wiedzieć, co z kolei pochodzi od prasłowiańskiego czasownika vĕdĕti (wiedzieć, znać). Podejrzewa się również, że słowo to, sięgając głębiej, mogło wiązać się ze słowem widzieć, wieszczyć, a dopiero później wyewoluowało w wiedzieć.
Wspomina o tym Bruckner w swoim Słowniku etymologicznym języka Polskiego.
Słowiańska haplogrupa R1a i I2a-Dinaric/Slavic
Mapa przedstawia dominujące haplogrupy YDNA w Europie. Haplogrupa dynarska to I2a-Dinaric / Slavic. CTS1211, M458 i Z92 to słowiańskie haplogrupy R1a.
Wprowadzenie. Nowy artykuł o haplogrupie R1a – haplogrupa YP256 Lechitów, CTS1211 -największy subclad R1a-Z280 nie jest wschodni, L1029 zachodni to tzw. plemiona wschodniogermańskie.
Haplogrupa dynarska
Mówiąc o ludach tworzących etnos Słowian mamy na myśli dwie męskie formacje genetyczne YDNA: haplogrupy R1a (indo-europejska, słowiańska) oraz I2-Dinaric (alternatywne nazwy I2-Slavic, I2a-Slavic; wg klasyfikacji ISOGG I2a1b; wg markerów SNP I-L621). Po drugiej Łaby dominuje R1b (euroazjatycka; keltycka) oraz I1 (nordycka; północna). Zachodni badacze dostarczyli sporo danych o „swoich” haplogrupach. Po naszej stronie z kolei dominują badania rosyjskie. Mam na myśli głównie Prof. A. Kłosowa, a przy okazji budują swój etnos na bazie R1a zawłaszczając ją jako ruską, a nie słowiańską. Tak czy inaczej haplogrupa dynarska jest pomijana i niewiele jest dostępnych danych. W drzewie genetycznym portalu Eupedia mamy jedynie małą gałązkę, na tle rozbudowanych mniej licznych gałęzi” zachodnich”.
Miecze Europy – kucie wczesnośredniowiecznego miecza – dziwer, damascen
triglav2002 „Igor o Słowianach… i nie tylko”, więc owo „nie tylko” pozwala mi udostępnić Państwu filmik, który przygotowałem w 2011 roku w ramach wystawy „Miecze Europy”. Pokazaliśmy w nim, jak Marcin „Gas” Manikowski wykonuje i instruuje mnie jak wykuwa się dziwerowaną głownię wczesnośredniowieczną. Miecze tego rodzaju używane były w różnych krajach słowiańskich, więc pozostajemy w orbicie naszych zainteresowań. Sam filmik w języku polskim nie był udostępniany w internecie, a jedynie z angielskim lektorem na moim kanale.
W 2015 r. wydałem książkę o tym samym tytule „Miecze Europy”, niestety od dawna niedostępną: https://www.triglav.com.pl/oferta/tem…
Wydawnictwo Triglav http://www.triglav.com.pl Strona osobista https://igorgorewicz.pl/
Mitologia Kaszubska/Kaszebska…
Dawne wierzenia naszych przodków, ich mitologia, podobnie jak pozostałych Słowian, są znacznie mniej znane od mitologii starożytnych Greków, Rzymian, Germanów, czy Celtów. Znaczący wpływ na tę sytuację ma niemal zupełny brak źródeł pisanych poruszających tę kwestię.
Nieliczne z nich odnoszą się prawie wyłącznie do obszaru Słowiańszczyzny wschodniej (Ruś) lub połabskiej (obszar położony między Odrą a Łabą i Morzem Bałtyckim a Rudawami). Wyjątek stanowią tutaj żywoty św. Ottona z Bambergu, które zawierają opisy pogańskich wierzeń naszych przodków, ale tylko w odniesieniu do zachodniej części Pomorza. Przed tysiącem lat nasi przodkowie sąsiadowali z plemionami połabskimi, a część ziem zaodrzańskich weszła w skład powstałego w XII w. państwa Gryfitów (księstwa zachodniokaszubskiego). Okoliczność ta, oraz fakt czczenia tych samych bóstw w różnych częściach Słowiańszczyzny, skłania (z zachowaniem jednak pewnej ostrożności) do przyjęcia tezy, że również na Kaszubach dani bogowie byli (lub mogli być) czczeni. Możliwość poznania dawnych wierzeń (sprzed przyjęcia chrześcijaństwa) jest możliwa także dzięki badaniom archeologicznym, materiałom etnograficznym oraz językowym.
Choć świat słowiańskich (w tym kaszubskich) bóstw i wierzeń jest znacznie lepiej poznany niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu, to nadal kryje wiele tajemnic i niejasności, które powodują, że według niektórych uczonych określenie mitologia słowiańska (tym bardziej w węższym znaczeniu: kaszubska, polska, czeska itp.) jest nadużyciem.
Judeo-rzymska okupacja czyli cywilizacja łacińska, dwie strony tej samej monety
Edward Sławianin Leh. Jesteśmy Pierwszym w tych latach niezależnym od korpo i biznesu, a przede wszystkim wolnym od Cenzury Radiem dla Słowian!!! a więc Polaków i wszystkich Słowian!!! U nas usłyszycie to czym boją się nawet myśleć inne stacje! Sława i Chwała! Wspierajcie Nasze działania fizycznie lub drobna wpłatą byśmy docierali do prawdy i odbudowali więzi naszego Narodu! Księgarnia i strona Radia Sławenia (książki autorskie niedostępne gdzie indziej ) w PDF: http://iinydem.cluster026.hosting.ovh… o książki piszcie na: slawenia@protonmail.com zaś jeśli chcecie słuchać nasze Radio Sławenia. Zapraszamy po instrukcje na: slawianie.zapto.org, Zapraszamy do wspólnej modyfikacji naszego projektu konstytucji dla Rodaków i logowania się i komentarzy: http://konstytucja2020.pl/
Słowiańskie artefakty w Europie – ruskie spojrzenie
To jest list-odzew na książkę Olega Gusiewa „Starożytna Ruś i Wielki Turan” stanowiącą interesujący dowód niszczenia słowiańskich korzeni we współczesnej Europie: Etruskie artefakty, wstążka z ruskim napisem „Supostat” w grobowcu Joanny d’Arc i inne przemilczane informacje.
Można oczywiście zastanawiać się nad problemem stosunkowo niepewnego, smutnego stanu nauki historycznej dziś, który rozpoczął się za czasów Romanowów (WP: dynastia z linii rzymskiej/zachodniej/łacińskiej – na pewno nie sławiańska jeśli chodzi o prawdziwe korzenie – sama nazwa Roma. To samo było u nas rządzili obcy dla nas duchowo władcy). W prawosławiu w tym zakresie opracowano doktrynę Boskiej pobłażliwości. Ale z czasem odbierzemy co nasze.
Tak więc, w XX wieku rosyjscy naukowcy, psychologowie i lingwiści wykonali prawie niemożliwe – wyciągnęli spod tysiącleci kłamstwa, prawdę historyczną. To przede wszystkim dzięki G.N. Brieniewowi, P.P. Orieszkinowi, A.T. Fomienko, J.D. Pietuchowowi, W.A. Czudinowi, O.M. Gusiewowi, badaczy „Księgi Welesa”… Lista jest nie zamknięta. Rosyjski ocean tylko nieznacznie zaszumiał.
Starożytna kultura wypływa głównie ze znalezisk i zachowanych pozostałości pisma lub rysunków. Reszta zależy od geniuszu poszukiwaczy kluczy rozszyfrowujących. Począwszy od średniowiecza, mamy do czynienia z zupełnie innym obrazem. Wszystko, co wyrosło nawet w dalekiej przeszłości na zachodzie, umieszcza się bez zastrzeżeń jako nieodłączną część dziedzictwa kulturowego Zachodu.
Jeżeli Zachód regularnie niszczył wszystkie ślady naszych starożytnych cywilizacji (poczytajcie Czudinowa), to w Nowej i Nowszej nowożytnej historii wygładzał ją nie mniej zręcznie.
Chąśnicy, czyli piraci Bałtyku, pierwsi Wikingowie
Słowiańscy Wikingowie, Chąśnicy. Nieznane fakty o Sławianach.
Źródło filmu.
Niezwykła popularność serialu „Wikingowie” sprawiła, że wzrosło też zainteresowanie ich słowiańskim odpowiednikiem – chąśnikami. Znając już pochodzenie słów, możemy śmiało przejść do samych słowiańskich wikingów.
A jak sprawa wygląda z „chąśnikami”? Tutaj badacze są bardziej zgodni i jako wyjściową opcję podają słowo „chąśba”, które oznaczało „napad”, ewentualnie „rozbój”.
Okres, w którym chrześcijaństwo głosami swych księży i mieczami swych wojowników wzięło się do ostatecznej rozprawy ze skandynawskimi wikingami, był złotym czasem dla chąśników. Przyjmuje się, że praktycznie od końca X aż do połowy XII wieku, to oni królowali na Bałtyku. Do ich największych baz wypadowych zaliczano m. in. Kołobrzeg, Szczecin czy Wolin.
Pogańskie Boże Narodzenie – Szczodre Gody
Słowianie - Wiara Przyrodzona 