Bogini Siemia-Matka Ziemia


Siemia córka Dzięgli, Białobogi i Czarnogłowa. Żona-siostra boga Sima. Opiekuje się wszystkim co na sobie nosi w tym także ludźmi. Matka Ziemia – Pani Zielonych Równin, Opiekunka Ludzi, Syra Zjemla, Syra Ziemia, Wielka Matka. Żona i siostra Sima rysuje się jako odmienna niż on sam, bardzo przychylna ludziom. Kształcicielka i mnożycielka gleby-ziemi, karmiąca wszystko, co żywe. Matka Ziemia stale krąży po różnych okolicach dbając o ich dostatek


Czytaj dalej

Jak Europa krwawo nawracała Słowian i Bałtów

Zbrodnie Chrześcijan


W krwawym nawracaniu nadbałtyckich Słowian i Bałtów brali udział wszyscy Europejczycy. Chodziło o eksport chrześcijaństwa, ale i o nowe kolonie europejskie.

Sasi, wojowniczy lud pogranicza świata germańskiego i słowiańskiego, nie mieli w dwunastowiecznej Europie dobrej reputacji. Ale mieszkające na północ od Łaby, na zachodzie Półwyspu Jutlandzkiego, północnosaskie plemię Holzatów budziło powszechne przerażenie. Holzatowie regularnie wyprawiali się za Limes Saxoniae, przez trzysta lat granicę między światem słowiańskim (pogańskim) i germańskim (chrześcijańskim). Nie była to rzecz jasna granica w dzisiejszym rozumieniu tego słowa, lecz po prostu porośnięty gęstym lasem pas ziemi niczyjej ciągnący się od Zatoki Kilońskiej ku Łabie.

W 1140 roku kilka niewielkich grup Holzatów pod wodzą hrabiego Adolfa II Holsztyńskiego i Henryka von Badewide, przekroczyło granicę dwóch światów. Najechali sąsiednich Słowian połabskich – Obodrzyców. Wyprawa, planowana jako normalny najazd łupieżczy, zakończyła się jednak inaczej niż wszystkie poprzednie. Holzatowie po raz pierwszy od trzech stuleci zmienili reguły gry. Nie ograniczyli się do rabunku słowiańskich ziem, ale zostali na stałe. Nie wystarczały im łupy, okup, jeńcy. Teraz pragnęli nowych terytoriów.


Źródło oryginalnego artykułu


Czytaj dalej

Prawia, Jawia, Nawia

Prav Jav Nav Prawia Jawia Nawia


TRZY ŚWIATY: JAV, NAV I PRAV (Jawia, Nawia i Prawia). Według słowiańskiej mitologii Wedyjskiej czyli wiedzy-wiedy-wedy, wszechświat składa się z trzech światów, które są wzajemnie ze sobą powiązane i połączone. Trzy światy to Jav, Nav i Prav.

JAV-JAWIA-JAVA-JAWA-JAWJA – jest fizycznym światem ludzi w którym żyjemy, ale w którym istnieje wiele poziomów rzeczywistości,. NAV – duchowy świat, w którym żyją dusze naszych przodków i bogów w którym rządzi prawo kosmiczne. Jawia – czyli to co jawne, namacalne – materialna rzeczywistość, świat ziemski i znany nam kosmos i mikrokosmos.

PRAV-PRAWIA-PRAVIA-PRAWJA – świat bogów, również niewidoczny dla ludzi tworzących niebiańskie prawo. W wielu językach słowiańskich, słowo « prawda » lub « Prawo » pochodzi od PRAVI i oznacza, prawo, prawość lub oparcie na świecie prawa. Prawia – myśl twórcza i siła sprawcza świata, byt nadrzędny. Sfera Prawii zawsze pozostaje niewidzialna, i po większej części nieświadoma. PRAWJA ustanawia prawa-prawdę dla JAWJI i NAWJI.

NAV-NAWIA-NAWJA – świat istot duchowych (zmarłych przodków i świat gdzie zamieszkują bogowie ich pomocnicy, zwierzęta i rośliny niebiańskie) to świat niematerialnej rzeczywistości, sfery astralnej. Świat NAV to również idealny plan wszechświata zawarty w wykazie planet i konstelacji, jak również projekt ścieżki duchowej w życiu, każdego człowieka, który powinien nią kroczyć i przestrzegać a ona pomoże mu sięgnąć szlachetnych duchowych ideałów. W jaki sposób właściwie odczytywać i stosować te trzy światy? Ruchy planet i gwiazdozbiorów we wszechświecie odzwierciedla NAV jako wydarzenia z mitologii występujące w świecie materialnym Jav. Nawia – to co nie jawne, kraina „duchów”, rzeczy nadprzyrodzonych, nieziemskich widoków, doświadczeń, oświeceń, nieznanych w świecie doczesnym. To królestwo zmarłych czyli dusz, przodków, Bogów, boskich roślin i zwierząt, zrządzana i urządzona przez boga Welesa.


Źródło oryginalnego artykułu


Czytaj dalej

Brat Kruka – Indianie Hopi


Jakieś dwadzieścia lat temu przeczytałem wywiad z „Bratem Kruka” szamanem Hopi. Mówił on, że my Polacy i Indianie jesteśmy braćmi i spotkał nas taki sam los, przybyli najeźdźcy zniszczyli, naszą kulturę, religię, społeczeństwo doprowadzając nas nad krawędź zagłady. Nadchodzą czasy zmiany i przeżyją z nas tylko Ci, którzy powrócą do naszych korzeni duchowych i pozostaną im wierni.

Wzruszyła i ucieszyła mnie przepowiednia Brata Kruka, Indianie zawsze byli mi bardzo bliscy – to, że nazwał nas braćmi było dla mnie bardzo radosne bo dla mnie Indianie zawsze byli braćmi serca, choć do tej pory nie patrzyłem na nas jako na tych których spotkał ten sam los. Słowa Brata Kruka uświadomiły mi, że faktycznie spotkał nas ten sam los. Przybyli najeźdźcy, zniszczyli naszą cywilizację, całą kulturę i duchowość, zapomnieliśmy wszystkie pieśni i całą mądrość przodków, nawet imiona naszych Bogów. Ponieważ kochałem Słowiańszczyznę i zawsze uważałem się za Słowianina próbując zgłębiać naszą historię i duchowość bardzo się ucieszyłem ze słów Brata Kruka, że moja miłość do rdzennej Słowiańskiej duchowości i marzenia o jej odrodzeniu jest czymś co ma głęboki sens a nawet swój kosmiczny wymiar. Wiele rozmawialiśmy z przyjaciółmi zafascynowanymi duchowością naszych przodków o słowach Brata Kruka, tylko wówczas nie bardzo rozumieliśmy co oznacza powrót do naszych duchowych korzeni.


 Źródło oryginalnego artykułu


  Czytaj dalej

Bóg Sim


Sim syn Dzięgli, Białobogi i Czarnogłowa. Włada górami i szczytami górskimi, baczy na wszystko co się w tym obszarze wydarza. Magura-Magóra – Pan Gór, Pan Skał, Władca Szczytów i Źlebów, Pan Żelaznoskały, Skała Żelazna, Rudra, Bóg Żelazna Skała, Żelazogóra, Żelazny Car, Żeleźniczar. Ogólnie rysuje się obraz Sima jako zastałego, nieruchomego, twardego, wyniosłego, silnego, samotnego, podpory i opoki Świata


Czytaj dalej

Słowo o ułożeniu Weli – mitologia Słowian

Wela


Gdzie leży Welai jak właściwie wygląda to przedmiot wielu poważnych sporów. Jak zwykle istnieją tu co najmniej dwa sposoby opisania Weli, a pomiędzy nimi, niczym cienka ścieżyna, wywiłby się i trzeci, a może też czwarty czy piąty.

Jedno jest pewne Wela leży na Zachodzie, czyli w zapadniej stronie od ziemic wszych ludzi ziemskich.

Jedni prawią, że jest to wielka ziemica-wyspa położona za wodami, inni prawią o niej, że znajduje się nie tylko za wieloma wodami, ale i za wieloma niebami. Dusze ludzi umarłych przenoszone są na Welę przez olbrzymie ptaki o wyglądzie orłów, zwane straszami. Tak więc suchą nogą się do niej dotrzeć nie da. Także człek zwyczajny czynu takowego dokonać nie potrafi. Orły-Strasze pochodzą od upadłych bogów, Zniczów, pierworodnych synów Swąta, są więc bytami boskimi i byle człek żywy obcować z nimi nie może. Jak wiadomo, ich kara polega na tym, że nie wolno im stopą dotknąć ani Ziemi, ani Weli i nieustannie żeglują pomiędzy tymi światy.


Czytaj dalej

Wela – mitologia Słowian

Wela Wiara Przyrodzona


Wel – znaczy ogólnie wielki, a wielki jest równoważny z biały – we wszystkich językach Słowian. Przykłady: Biała Ruś = Wielka Ruś, Czarna Ruś = Mała Ruś, Wielka Polska = Biała Polska , Czarna Polska = Mała Polska, Belgrad – Wielki Gród , Biała Ziemia = Wielka Ziemia, Wieliczka – Wielika – Welika Góra – replika Weli na Ziemi. Wela – Zaświaty (Weli Świat – Wszechświat) w odróżnieniu od Czarnego Świata , Małego Świata – Ziemi. U Słowian Zawświaty także jako Prawia – Świat Bogów i Duchów, Świat Górny w odróżnieniu od Jawii – Świata Widzialnego, Ziemi oraz od Nawi – miejsca przebywania Dziadów, Dusz Zmarłych.

Wela – nazwa ta określa zaświaty, tzw. Tamten Świat. Zaświaty nie są wyłącznie krainą zmarłych, lecz drugim światem, zamieszkanym przez bogów i przedstawicieli zaziemskiej przyrody. Ich mieszkańcy nazywani są Welami. Miano to jest zawarte także w imieniu boga panującego nad owym obszarem – Weles. Większość znaczeń rdzenia wel omówiono w Tai Szóstej, w przypisach dotyczących Dziwienia-Wesela i Wodo Wełma.


Czytaj dalej

Krzyż, jako stwórcza siła światłości u Prasłowian

Rafał Orlicki – „Krzyż, jako stwórcza siła światłości u Prasłowian” (polemika z W. Kossakowskim). Moje głębsze zastanowienie, wywołał artykuł Pana Winicjusza Kossakowskiego, pt. „Czy Polacy znali pismo ideograficzne?”. Zamieszczony w pierwszym numerze „Słowianić”.  Zapewne stało się tak, z racji moich zainteresowań i zajmowania się szeroko pojętą mową, w tym pismem i językiem Prasłowian.  Powyższy artykuł, wzbudził moje głębokie uznanie, przysporzył mi sporo wiedzy. Jednakże pozwolę sobie w tym miejscu na pewne drobne uściślenia i własne hipotezy.

Ogólnie, zgadzam się z interpretacją autora, że zapis obrazowy zamieszczony na urnie odnalezionej w Białej pod Łodzią, ma charakter kultu religijnego i przedstawia wiarę Prasłowian w nieśmiertelność istnienia ludzkiego. Jest w nim zawarta, bardzo wyrazista symbolika przemijania życia i odradzania się po śmierci w innej postaci.

Wielki wpływ wywarł na mnie ten zapis, umieszczony na urnie. Pewnej nocy cały swój sen poświęciłem jej obrazowi. Jakby wypływał z niego wprost do moich emocji, mojego ducha, jakiś znacznie głębszy przekaz. Pamiętam, że zacząłem śnić o poszczególnych obrazach (znakach) a przeszedłem w refleksyjny sen nad sensem ludzkiego bytu. Myślałem w tym śnie o ludziach, którzy gonią za pieniędzmi, aby przy ich pomocy lżej lub radośniej żyć, troszczą się tylko o siebie i swoich bliskich. Nie myślą o społeczności, narodzie, ludzkości, przyrodzie. Nagle pojawia się śmierć kogoś z ich bliskich lub ciężka choroba ich samych i pieniądze przestają być skuteczne, bo nie załatwią wszystkiego. W tym momencie, pojawia się pytanie; – Po co żyjemy?!


Czytaj dalej

Prusowie 2015

Prusowie


PODSUMOWANIE STOWARZYSZENIA PRUS ROK 2015

Stowarzyszenie Prus przez blisko dziesięć lat prześledziło piśmiennictwo wszystkiego co dotyczyło Prusów, we wszystkich możliwych językach, wszystkiego dla nas dostępnego. Korzystaliśmy również z bogatej autoryzowanej korespondencji. Książka autorstwa L. Niekrasza “Gdzie jesteście, Prusai?” powstawała równolegle ze śledztwem histori Prusów.

Nasze badania nad historią Prusów nie są do końca zadowalające i wymagają jeszcze większej wnikliwości, do zbadania nowych historycznych żródeł o których wiemy.

Zastanawiającym i intrygującym jest, dlaczego na Warmii i Mazurach tak powszechnie, emocjonalnie i z zachwytem władze administracyjne, tamtejsza nauka historyczna, także przedstawiciele kleru zajmują się Niemcami, propagowaniem ich kultury poczynając od Krzyżaków, stawiając ich na pedestał dobroczyńców tej ziemi.


Źródło oryginalnego artykułu prusowie.pl


Czytaj dalej

Bogini Rada-Zboża


Rada córka RodżanyBożeboga i Spora – z rodu Bożów i Grubów. Wyjątkowo przychylna ludziom.Pani Radości dla wszystkich, Pani Zaczynu, Pani Wzrostu, Władczyni Zasiewów i Urodzaju, Opiekunka Czisła (Kalendarza – Kulędarza, Koło Dara, Kłodarza). Daje radość każdemu – czyli możliwość i umiejętność radowania się i śmiechu. Dba o urodzaj i plenność nasienia oraz ziarna roślinnego.

Rada-Zboża jest rada wszystkim bogom i ludziom, wszemu, co żywe. Jednakże jest wyjątek od tej reguły. Bogini nie znosi tych wszystkich, którzy niszczą życie, krzywdzą i niewolą innych.


Czytaj dalej

Era Wilka, Świt Swaroga

Era-Wilka


Podobnie jak w kulturze zachodniej, tak i w tradycji Sławian istnieją epoki (Ery), które związane są z precesją Ziemi. Epoka trwa 1620 lat, gdyż co taki okres czasu Ziemi przechodzi do kolejnego gmachu na Swarożym Kręgu.

Pełny cykl precesji nosi miano Doby Swaroga i trwa 25 920 lat, co równa się 180 Kręgom Życia (180*144=25 920)

Poprzednia Epoka Lisa będąca pod wpływem Bogini Marzanny, która rządziła poprzez kłamstwo, obłudę, chytrość, gniew, chciwość, zachłanność i mściwość (co symbolizuje lis) trwała od 392 do 2012 roku n.e. i obecnie przeszła w Erę Wilka/Białego Psa będącą pod wpływem Boga Welesa, który wprowadzi własne rządy trwające do 3632 roku n.e. po czym nastanie Era Bociana a władzę przejmie Bóg Rod.

Wraz z wejściem w nową Erę dobiega końca okres ciemności i ucisku symbolizowany przez Noc Swaroga przechodząc w Świt Swaroga czyli okres, w którym nasi Bogowie ponownie zaczną odwiedzać Ziemię „Midgard” i swe dzieci człowiecze, a słudzy Sił Mroku zostaną zmuszeni przez Wilka będącego sanitariuszem przyrody odejść z podkulonymi ogonami, co odbierają jako Koniec Świata – ich świata.


Źródło artykułu


Bogini Rosza


Rosza córka Śreczy i Wodo – z rodu Wodów. Rosza Pani Wszelkich Robót, Pani Robótna, Pani Czynu, Pani Obfitości. Rządzi obfitością, daje tęgie brzuszysko i zwały tłuszczu, ale także pożytki tym którzy są robotni, szparcy, obrotni, gospodarni. Sporzącą w robocie – czyli poruszającą, dającą ruch, rozpoczynającą każde dzieło.

Zwierzęciem Roszy przynoszącym szczęście jest ropucha i bardzo rzadki drapieżnik rosomak.


Czytaj dalej