Bogini Siemia-Matka Ziemia

Matka Ziemia

Matka Ziemia

Matka Ziemia

Matka Ziemia Gaja

---

Siemia córka Dzięgli, Białobogi i Czarnogłowa. Żona-siostra boga Sima. Opiekuje się wszystkim co na sobie nosi w tym także ludźmi. Matka Ziemia – Pani Zielonych Równin, Opiekunka Ludzi, Syra Zjemla, Syra Ziemia, Wielka Matka. Żona i siostra Sima rysuje się jako odmienna niż on sam, bardzo przychylna ludziom. Kształcicielka i mnożycielka gleby-ziemi, karmiąca wszystko, co żywe. Matka Ziemia stale krąży po różnych okolicach dbając o ich dostatek

---

---

---

SIEMIA-SIEM

Ród: Ziemowie (Simowie)

---

Zajmowany krąg:
Czwarty Krąg

---

Pochodzenie:
Córka Białobogi i Czarnogłowa, Dzięgli-Kauków.

---

Mąż/Brat:
Sim

---

Dzieci, potomkowie:
Skalnik syn Sima i Siemi, czyli Matki Ziemi.
Wodyca córka Siemi, Peruna i Wodo-Wełma z Rodu Simów i Perunów.

---

Postacie-wcielenia (równe miana):
Siem-Sjemia, Siem-Matka Ziemia i Siem-Lęga.

---

Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Matka Ziemia – Pani Zielonych Równin, Opiekunka Ludzi, Syra Zjemla, Syra Ziemia, Wielka Matka.

---

Funkcje, zakres działania:
Opiekuje się wszystkim co na sobie nosi w tym także ludźmi.
Matka Wszelkiego Ziemskiego Stworzenia.

---

Narzędzia czarowne – oznaki władzy:
Czarowna Czwórlistna Koniczyna. Nosi Szarociemnozielone szaty.

---

Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Przypołudnice (Przipoldnice, Pśespolnice, Oprzypołudnie, Panny Polne, Panny Zbożowe, Baby Polne, Baby Zbożowe, Karakondżuły, Karakondżule, Laukamaty)

---

Funkcje psychiczne – uczucia, odczucia:
…

---

Patron dla:
…

---

Romanse:
Matka Ziemia (Siemia) poczęła Wodycę z Wodo-Wełmem.

---

Wrogowie:
…

---

Przyjaźnie:
…

---

Co dobrego lub złego darowała, zrobiła ludziom:
Bardzo przychylna ludziom. Opiekunka Ludzi.

---

Przynależny Miesiąc:
…

---

---

SIEMIA-MATKA ZIEMIA

---

---

Siem – Matka Ziemia (opiekunka kolejnych pokoleń Ludzi). Znaczenie mian i imion oraz przydomków, i ważniejsze pojęcia wywodzone z jej miana: Lęga, określenie wtórne Siemi, oprócz znaczeń związanych z glibielą, lgnięciem, lęgnięciem, zalęgiem, bagnem, mokradłami, błotem, gliną nawiązuje również do łąka (luka, lug – podmokła łąka, łęg). Podkreśla to kobiecość bogini, wiąże się z łonem i funkcjami rozrodczymi, łożyskiem, leżem i wieloma innymi znaczeniami takimi choćby, jak łażenie – krążenie, chodzenie (Matka Ziemia stale krąży po różnych okolicach dbając o ich dostatek), łęka – łuk (okrągłość), łąka – łączność (złączenie) czy łukawyj – krzywy, diabelski (co zawsze sprowadza się do dawnej, pogańskiej, przedchrześcijańskiej boskości). Ogólnie, żona Sima rysuje się jako odmienna niż on sam, bardzo przychylna ludziom kształcicielka i mnożycielka gleby-ziemi, karmiąca wszystko, co żywe.

---

„Matka Ziemia zła była na swego męża, że się zadał z taką ladaco, jak Plątwa. Żeby ją przebłagać, Sim zbudował jej wspaniały zamek wysoko w górach. Tam zamieszkała na szczycie okrytym bujnie zielonym runem, a jej ożywcze strumienie spłynęły po zboczach we wszystkie doliny Ziemi…”

---

„Matka Ziemia (Siemia) poczęła Wodycę z Wodo-Wełmem. Gdy przyszedł czas rozwiązania, ukryła się w podmorskiej Jaskini Lęgu, ale przez długie dni nie mogła powić dziecięcia. Wodo wezwał na pomoc Peruna i ten rozciął brzuch Siemi. Dziecko jednak nie oddychało. Dopiero uderzeniem pioruna przywrócił je Władca Żywiołów do życia.

Inni powiadają, że na początku Bitwy o Ziemię Siem połknęła Wodo-Wełma. Ten korzystając z pobytu w jej brzuchu, zapłodnił ją. Ale i Wodo, i jego córka na wieki pozostaliby w brzuchu Siemi, jako że wcale nie chciała ona ich wypuścić. Widząc to, Wąda wezwała Peruna, a ten uwolnił oboje, rozcinając brzuch Siemi.”

---

„… Kiedy tylko rzucony za mury Kłódzi wiecheć przez Światowida-Swąta legł na skale Równi, przybiegli ku niemu Czarnogłów i Białoboga. Złapali za Wiecheć z dwóch stron i każde, jak to zwykle, zaczęło go przeciągać ku sobie. Przy owej bijatyce połamali gałązki na wiele małych patyczków. Po dłuższych zmaganiach, gdy nie udało im się osiągnąć rozstrzygnięcia, postanowili podzielić się Wiechciem i zasadzić go na Równi – połowę gałązek po stronie Czarnoskał, a połowę po stronie Białogór. Sam Chors zaorał ugór, lecz gdy Białoboga poprosiła go, by przyniósł ichoru ze Srebrnego Stawu, odmówił jej. Chorsina z Krasą pobieżały nad brzeg Jeziora Kraswary i zaczerpnęły stamtąd czerwonego kraszu. Matka Ziemia wetknęła podzielone Wiechcie po kawałeczku w glebę i otuliła własną piersią. Borowił uklepał wzgórki dookoła każdego pędu. Wpierw podlano gałązki kraszem i od tego właśnie wzięła się w ludziach czerwona krew… „

---

„Żelazna Błyskawica wykuta przez Swaroga dla Peruna nie mogła być skuteczna, ponieważ nie była pierwszą, jarzęca błyskawicą. Nie mogła również działać dlatego, że nie została uczyniona z materii, z jakiej jest ciało Ziemi, i nie była cząstką Sima, jego darem. Matka Ziemia nie pozwoliłaby się tknąć, gdyby członek, którym to czyniono, nie pochodził z ciała jej męża. Sim uczynił Kamienną Błyskawicę ze swojego ciała, podobnie jak uczynił Kamienną Kopułę dla Matki Ziemi, Zamyk na szczycie Góry, różne kamienne narzędzia i wiele przedmiotów. Kamienną Błyskawicę dał Perunowi, gdy Matka Ziemia po raz pierwszy była brzemienna i trzeba było rozciąć jej brzuch.”

---

 „… Bogini Czsnota udała się po radę do Siemi i zadała jej pytanie: co by też było, gdyby się Siem zakochała w Morze, i co by uczyniła, żeby się z nim złączyć. Matka Ziemia wyśmiała Czstnotę powiadając, że nie widzi żadnego celu w umizgach do Mora, bo wcale nie chciałaby się znaleźć w jego wieczystym objęciu i nikomu na świecie taki związek by się nie spodobał. Mor jest znany z tego, że poza Marzanną nikogo nie darzy względami, bo po prostu nie umie tego robić. Żadna bogini nie chce, by jej wdzięki uległy zagładzie i zapomnieniu, a serce stało się soplem lodu, żadna więc nie chce Mora. Czstnota odeszła jak niepyszna, a Matka Ziemia patrzyła za nią długo, czując olbrzymi niepokój i troskę…”

---

„… Guślarze kątyny Siemi w Sierdzu podają jednak inny opis przebiegu wypadków. Otóż, według nich, pierwsi w dolinie Siemi znaleźli się Swarogowie. Wodowie pokonali ich w walce orężnej i przepędzili z doliny. Wtedy Siemia uderzyła na Wodów i przysypała oboje zwałami gliny. Walczyli jednak twardo, próbując się wydobyć na wierzch. Co chwilę w innym miejscu spod gliny tryskały w dolinę nowe źródła. Sim przywalał je kamieniami, ale wynik bitwy był niepewny. Wtedy Siemia przywołała Swaroga. Ten wbił się w jej brzuch dębowym członem i tarł. Tym sposobem od tarcia w trzewiach Siemi zrodziła się Watra-Wierta, Skra- Pani Ognia Podziemnego (Ognia Krzesanego). Od jej żaru Siemia zagrzała się okrutnie i Wodowie poczęli się gotować. Ale uratował ich Perun, rozcinając siekierą brzuch Siemi i wypuszczając Wodów na świat. Razem z nimi przyszła na świat również Watra wypuszczona z wnętrzności matki…”

---

Źródło artykułu – Czesław Białczyński

Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty” 

---

---

Tyny podległe
Tumowi Rajka-Rui

Bogowie Żywiołów:
1. Tyn Sporów-Grubów:
Spor, Sporza-Śrecza, Wołos, Rosza, Rada-Zboża
2. Tyn Simów:
Sim, Siemia-Matka Ziemia, Skalnik, Ziemiennik, Obiła

Bogowie Mocy:
3. Tyn Prowów:
Prowe, Czstnota, Prawdziwc, Sądza
4. Tyn Bożebogów-Ubożów:
Bożebóg, Uboża, Boda, Warza-Cica
5. Tyn Rgłów-Rogalów: 
Rgieł, Reża, Rgiełc, Żywia-Siwa

---

TYN SIMÓW (Ziemi)
Żywiołowie

---

Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Białobogi, Tum Ruji, Tyn Simów

---

Członkowie rodu:
Sim, Siemia-Matka Ziemia, Skalnik, Ziemiennik, Obiła

---

Główność:
jednogłowy

---

Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo

---

Atrybuty żywe:
Wierzba-Witwa i Wierzba-Iwa, Dzik i Ślimak, Bocian, Tojeść, Żurawina i Borówka Bagienna, Bobownik i Bagno, Jelonek Rogacz

---

Kamień:
Czarny Diament i Opal

---

Minerał:
Granit

---

Rzecz:
Kamień, Skałę i Ziemię

---

Maści (barwy):
Czarna (Brunatna)

---

Czerty i rezy (liczby):
Czerta 8, Liczba 17

---

Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja Z, Gramota t

---

Niwa (symbol):
Niwa Ziemi

---

Tyn:
Dwór Skalny

---

Miesiąc:
Sierpień (Zarzew)

---

Wieńce i ofiary:
Tojeść, Żurawina i Borówka Bagienna, Bobownik i Bagno.

---

Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
…

---

 Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty