Bogini Chorsina

Bogini Chorsina – fot. Miron

---

Córka Białobogi i Czarnogłowa. Jej Mąż-Brat Chors. Pani Możliwości i Zdolności, Pani Myśli i Przeczuć, Wielka Wróżka, Pani Dźwięku i Wdzięku. Włada przeczuciami i wróżbą, od niej zależy przełożenie możliwości i zdolności na czyny. Zarządza tanem i tańcem oraz dźwiękiem i słuchem.

Morena, Morwara, Morya, Czara-Mara, Czarna Morya, Łuna, Luna, Łona, Ługa, Łuka, Luka, Połeka, Połona, Płona, Pani Możliwości i Zdolności, Pani Myśli i Przeczuć, Wielka Wróżka, Pani Dźwięku i Wdzięku

---

---

CHORSINA

Bogini Dużych Mogtów (Bogów Mocy)

Ród: Chorsów-Ksnów-Ksińców

---

Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Czarnogłowa, Tum Jesze-Yassa, Tyn Ksnów.

---

Zajmowany krąg:
Piąty Krąg

Pochodzenie:
Córka Białobogi i Czarnogłowa

---

Mąż-Brat:
Chors

---

 Dzieci:
Chorsiniec syn Chorsa i Chorsiny.
Chorsawa córka Chorsa i Chorsiny.
Krasatina z rodu Chorsów – córka Dziwienia, Dziewanny, Chorsa i Chorsiny.

---

Postacie-wcielenia (równe miana):
Chorsina-Księża, Chorsina-Kirsna (Moryja) i Chorsina-Tchna.

---

Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Morena, Morwara, Morya, Czara-Mara, Czarna Morya, Łuna, Luna, Łona, Ługa, Łuka, Luka, Połeka, Połona, Płona, Pani Możliwości i Zdolności, Pani Myśli i Przeczuć, Wielka Wróżka, Pani Dźwięku i Wdzięku

---

Funkcja (zakres działania):
Włada przeczuciami i wróżbą, od niej zależy przełożenie możliwości i zdolności na czyny. Zarządza tanem i tańcem oraz dźwiękiem i słuchem.

---

Narzędzia czarowne – oznaki władzy – ubiór:
Dzwonki, Nawęzy-Wielowęzły, Srebrna Obręcz i Charcap.

---

Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Czarty (Czorty, Anczutki – Czarty Wodne i Bagienne, Czartorogi)

---

Istoty towarzyszące, ich przejawy:
…

---

Romanse:
…

---

Wrogowie:
…

---

Przyjaźnie:
…

---

 Funkcje psychiczne, uczucia, odczucia:
Od niej zależy przełożenie możliwości i zdolności na czyny.

---

  Patron dla:
…

---

Wygląd:
Chorsina ma skórę siną i gdy nadchodzi, jest dla oczu ludzkich niewidzialna.

---

Współczesny atrybut:
…

---

 Co dobrego lub złego darował, zrobił ludziom:
…

---

Przynależny Miesiąc:
Listopad

---

Źródło:
Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty”

---

---

Tyny podległe
Tumowi Jesze-Yessa

Bogowie Żywiołów:
1. Tyn Runów
Perun, Perperuna, Perunic, Turupid-Ciosno, Łysk-Ysk-Porenut
2. Tyn Warów (Żgwiów)
Swaróg, Swara, Swarożyc, Denga, Watra

Bogowie Mocy:
3. Tyn Ładów:
Łado, Łada, Ładziw-Diw, Gogołada
4. Tyn Chorsów:
Chors, Chorsina, Chorsawa, Chorsiniec (Księżyc)
5. Tyn Rodów:
Rod, Rodżana, Rada-Rodzica, Rudź

---

Tyn Ksnów-Chorsów
Mogtowie

---

 Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Czarnogłowa, Tum Jeszy, Tyn Ksnów

---

Członkowie rodu:
Chors-Książ, Chorsina-Księża, Chorsawa, Chorsiniec (Księżyc)

---

Główność:
jednogłowy

---

Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo

---

Atrybuty żywe:
Olcha i Dereń (Świdwę), Łasica i Kot, Kruk, Dziurawiec, Chrzan, Dzwonki, Pokrzyk i Piołun, Majka Pryszczel (Kantarydyna).

---

Kamień:
Kamień Księżycowy

---

Minerał:
Cyna

---

Rzecz:
Kadzidło i Knysze (Pierogi)

---

Maści (barwy):
Biało-Błękitna

---

Czerty i rezy (liczby):
Czerta 2, Liczba 20

---

Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja H, Gramota c

---

Niwa (symbol):
Niwa Księżyca, Łódź

---

Tyn:
Dwór Cynowy

---

Miesiąc:
Listopad

---

Wieńce i ofiary:
Dzwonki, Pokrzyk i Piołun.

---

Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
Knysze.

---

---

CHORSINA

---

Znaczenie mian i imion oraz przydomków, i ważniejsze pojęcia wywodzone z jego miana:

Kirsna, tchna

Przydomek Chorsiny Kirsna tyczy się jej właściwości oczarowujących, władzy rzucania uroku. Kirsen to sen maligna, sen na jawie, omam, sen tak realny, jak samo życie.

Tchna to przydomek mówiący o Chorsinie jako dawczyni wiedzy, wiary, natchnienia, władczyni głębokiego umysłu, uczuć wysokich. Znaczeniatchnienie, oddech i duch, dusza wywodzą się właśnie z owego wspólnego rdzenia tch-dech. Bardzo bliskie są takie pojęcia, jak tknięcie i dotyk odnoszące się do przeczucia, intuicji, natchnienia-weny (weń – powietrze górne, wieliczące).

---

CHORS i CHORSINA to bóstwa księżycowe, przedstawiające tę cząstkę Swąta, która jest wiarą, natchnieniem, świętością, religijnością, wiedzą i kultem. Długo trwały, i trwają nadal, spory o to, czy Chorsowie (Chors) są bóstwami księżycowymi, czy słonecznymi Boski Krąg wskazuje wyraźnie miejsce Chorsa i nie ma wątpliwości, że należy go uznać za Władcę Pełnego Księżyca zwanego, w odróżnieniu od sierpu Księżyca Nowiu, Książem lub Miesiącem.

---

Troje Chorsów oświeca Welę, przemierzając jej Kopułę Niebieską: Chors ze Srebrnym Bębnem, Chorsina ze Srebrną Obręczą-Obrączką oraz Chorsawa ze Srebrnym Sierpem, zwanym Sierprzycem. Inni mówią, że to nie są Chorsowie, ale Trzy oblicza Białobogi widne w dzień, zasię nocą trzy twarze Czarnogłowa. Oblicza Pramaci takim ponoć blaskiem biją, że dzień jest tam jaśniejszy niż ziemski, blask zaś Twarzy Praoćca nadaje nocy welańskiej czerwonawo-brunatną poświatę. Chorsowie, według tej wersji, siedzą w swym welańskim dworze-tynie i strzegą pilnie tajemnic, wcale go nie opuszczając. Żercy nurscy z Grodu Kruków, z kąciny Chorsa, powiadają, że Ksnowie wszyscy bywają na Weli, Ziemi i Niebie, tylko że ludziom się nie pokazują. Ich widomymi znakami są zsyłane na mieszkańców Ziemi natchnienia, wyobrażenia i tajemnice, a także wzburzenie krwi w ich żyłach. Powiadają też niektórzy, że Chorsowie-Ksnowie działają wyłącznie poprzez swoich bogunów-stworzów. Jedynym, którego ludzie widzą, jest Chorsiniec – Księżyc.

---

Niwa Chorsów

Niwę Ksnów omówiliśmy przedstawiając przebieg Jaśnicy, Jezioro Uchor oraz Jezioro Ciemne. Na dnie tego Ciemnego Jeziora, które leży na granicy Krainy Księżyca z Krainami Sołów i Żgwiów, Chors schował i uwięził zaklęciami Niebieski Zamyk Swarożyca. Do tego zamyku Swarożyc obmywszy się w pobliskim Jeziorze Płeń wraca co noc i tutaj zasypia, w złotej łożnicy zaścielonej przez Osidłę. Tyn rodu Chorsa mieści się na samym brzegu Nawi i dojście do niego nie jest proste, bowiem otaczają go Senne Pola i Kirne Łąki, gdzie łatwo zasnąć albo pogrążyć się na wieki w rozmajaczonym kirśnie. Tyn ów ma cynowe ściany. Bronią go kolczaste derenie (świdwy). Niwę porastają też olchowe puszcze, w których żyją wszystkie wyobrażalne odmiany kotów, a nad Jeziorem Ciemnym żerują także łasice. Łąki Ksnów porastają dziwne rośliny: dziurawiec, chrzan, dzwonki, pokrzyk i piołun. Okolicę samego tynu posadowionego na Gołoborzu zaścielają obficie księżycowe kamienie. Wrót tynu strzegą trzy kruki: Kruk Biały, Czarny i Czerwony. Czerwony zadaje zagadkę, Czarny rozdziobuje albo odpędza tych, co nie odpowiedzieli. Biały zaś otwiera drzwi tym, którzy odgadli.

---

---

Źródło:
Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty”