Bogini Warza-Cica


Warza-Cica  z rodu Chorsów – córka Chorsa i Uboży-Domachy lub Swary i Bożeboga. Wyjątkowo przychylna ludziom. Opiekuje się wszelkimi wypiekami i gotowaniem jadła, ciepła strawą i przetworami domowymi. Główne miejsce jej opieki to palenisko i piec chlebowy oraz czynności pieczenia, smażenia, gotowania, parzenia, wypieku, kiszenia, kwaszenia, zaprawiania, kisłoty (fermentacji i tworzenia osadów).

Warza ma zaś krasne lica, okrągłą twarz i pulchne ciało. Jest w tym bardzo podobna do Chorsa i do wielkiej, tłustej Domachy.



kolovrat


WARZA-CICA

Ród: Bożowie


Zajmowany krąg:
Siódmy Krąg


Pochodzenie:
Warza-Cica  z rodu Chorsów – córka Chorsa i Uboży-Domachy lub Swary i Bożeboga.


Związki:


Dzieci, potomkowie:


Postacie-wcielenia (równe miana):
Cica, Wara-Wrza i Josta.


Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Pani Paleniska, Władczyni Jadła, Wielkiej Piekarnicy, Pani Chlebowego Pieca.


Funkcje, zakres działania:
Opiekuje się wszelkimi wypiekami i gotowaniem jadła, ciepła strawą i przetworami domowymi. Główne miejsce jej opieki to palenisko i piec chlebowy oraz czynności pieczenia, smażenia, gotowania, parzenia, wypieku, kiszenia, kwaszenia, zaprawiania, kisłoty (fermentacji i tworzenia osadów).


Narzędzia czarowne – oznaki władzy:
Wielka Kopyść, Wieczny Kołacz, i Samonapełniający się Kocioł, oraz Wiecznie Pełny Wór Jadła.


Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Owinniki (Ogniki-Skierki).


Funkcje psychiczne – uczucia, odczucia:


Patron dla:


Romanse:


Wrogowie:


Przyjaźnie:


Co dobrego lub złego darowała, zrobiła ludziom:
Wyjątkowo przychylna ludziom.


Przynależny Miesiąc:


kolovrat


WARZA-CICA


Warzą jest kolejną córą płodnego Chorsa. Narodziła się z jego przelotnego związku z Ubożą-Domachą, zwaną też Radogostą. Kapłani kościoła Swary w Swarożynie upierają się jednak, że Warzą jest córką Swary i Bożeboga.

Wszystko wskazuje, że rację mają pozostałe kąciny. Swara wydała na świat wyłącznie wiotkie i słabowite, aczkolwiek wyjątkowej piękności, córki. Bożebóg także nie jest bogiem wielce mocarnej budowy.

Warza ma zaś krasne lica, okrągłą twarz i pulchne ciało. Jest w tym bardzo podobna do Chorsa i do wielkiej, tłustej Domachy. Nikt nie wie, kiedy i jak się to stało, ale tego ognistego dziecka Chors się nie wypiera (tak jak gorliwie zaprzecza ojcostwu Podażgwika). Uznał Warzę za swoją córę i przyjmuje ją w swoim dworze-tynie w Krainie Księżyca podczas wszystkich zborów rodowych.

Bogini została powita w Jaskini Waru będącej w posiadaniu Sporów. Warzę czczą wszy Sławianie, także pod mianami Cicy, Wary-Wrzy i Josty. Szczególnie wśród Mazów-Mazowszan i Kujawów ma ona wielki chyr. Tam właśnie, przy kamiennych ołtarzach miseczkowych, jeszcze i dzisiaj odbywa się obrządek zwany Jościem, czyli karmieniem bogów chlebem, miodem, mlekiem oraz krwią ofiarną. Warzą nosi tytuły Pani Paleniska, Władczyni Jadła, Wielkiej Piekarnicy, Pani Chlebowego Pieca. Jej narzędziami są Wielka Kopyść, Wieczny Kołacz Samonapełniający się Kocioł oraz Wiecznie Pełny Wór Jadła. Jej pomocnikami są bo-gunowie Owinniki.

Znaczenie mian i imion oraz przydomków, i ważniejsze pojęcia wywodzone z jego miana: Warzę czczą wszy Sławianie także pod mianami Cicy, Wary-Wrzy i Josty. Jej główne miano Warza i przydomek Wara-Wrza nawiązuje do kompleksu takich znaczeń, jak: war – warzyć (wrzeć), gor – gorzeć,żar – żarzyć i chwar (chor) – chorzel. Wywodzą się z tego kompleksu także takie wyrazy, jak: warzyć – gotować, przygotowywać jadło (Warza jest boginią Jadła), wrzask – krzyk, wrzawa – zgiełk, wrot – wrócić (wrotny – powracający), wrota – bramy, wierzeje – wejście, przejście (pojęcie nawiązujące wyraźnie do wiary i inicjacji obrzędowej – wrota wiary), wiercić – wgłębiać się, zgłębiać, zagłębiać, zawierać – zamykać,otwierać – odmykać, otwór – przejście (co uwypukla także żeńskie cechy bogini), weriga – łańcuch, swór –atrybut bogini (zawsze pełen jościa), wrzos (ruskie worsa) – roślina wrąca, dająca wrot (co nawiązuje dochors i określa działanie całego rodu Chorsa – Pana Ciemności), wora -długi szereg, płot, wirtine – wiązka,wirować – obracać się, okręcać się, wir – miejsce kręcące się, wciągające w głąb, wir – tan polegający na okręcaniu się wokół osi i jednoczesnym podążaniu po okręgu wspólnego wszystkim tancerzom koła (taniec obrzędowy ku czci Warzy i Chorsów, znany jako Wrzino, Koło), izwor, wrzidlo – źródło, wirti – kipieć, wars– zupa. Jednocześnie jednak Warza może doprowadzić człowieka do nędzy i upadku.

Wiążą się z nią takie pojęcia, jak: wargs – zły, wrag – diabeł (co może stanowić pogłos dawnej boskości), wierg – los, wyrok, wrog – los, wróg – nieprzyjaciel, wróżba – przepowiednia, wróżda – zabójstwo, zemsta, wran – czarny,wróża – rzucanie losów, wróżenie z rzutu patyków wróżebnych, wargas – nędza, wergas – niewolnik,warge – żal, wrona – czarny, złowróżbny ptak, warnas, kołwarnis – kruk, kuowarna – kawka, wrań –szpunt (korek, zamknięcie)a. Jest to cała wielka grupa znaczeń wywodząca się od Warzy, Swaroga, Watry, Chorzycy i Chorsa. Część wyrazów z tej grupy wypływa wprost z mitu o powracającej Warzy, otwierającej i zawierającej Wór. Jej miano Cicajest znane z kronik i oznacza karmiącą, mleczną (cyckać – ssać), ale jednocześnie plączącą (czes. Cickati – wikłać). Josta to przydomek nawiązujący wprost do jadła, jedzenia i jościa – rodzaju ofiary z pokarmów składanej bogini Cicy.

Od miana tej bogini mogą pochodzić męskie imię Wars i kobiece Warja, Josta, Justa, Jowita.

Szczęśliwa według wszelkich trebników siódemka składa się bowiem ze wszystkich uznawanych za wyjątkowo przychylnych ludziom bogów, a właściwie z samych bóstw żeńskich. Są to boginie: Krasatina, Bodą, Warza-Cica, Żywia-Siwa, Radorada, Ruda-Ródź i Rada-Zboża. Wszystkie one są boginiami-Dziećmi Wielkich Żywiołów i Mocy.


Źródło artykułu – Czesław Białczyński

Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów –
„Księga Tura” i „Księga Ruty” 


kolovrat


Tyny podległe
Tumowi Rajka-Rui

Bogowie Żywiołów:
1. Tyn Sporów-Grubów:
Spor, Sporza-Śrecza, Wołos, Rosza, Rada-Zboża
2. Tyn Simów:
Sim, Siemia-Matka Ziemia, Skalnik, Ziemiennik, Obiła

Bogowie Mocy:
3. Tyn Prowów:
Prowe, Czstnota, Prawdziwc, Sądza
4. Tyn Bożebogów-Ubożów:
Bożebóg, Uboża, Boda, Warza-Cica
5. Tyn Rgłów-Rogalów: 
Rgieł, Reża, Rgiełc, Żywia-Siwa


kolovrat


TYN BOŻEBOGÓW (Ubożów)
Żywiołowie


Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Czarnogłowa, Tum Rajka-Rui, Tyn Bożów


Członkowie rodu:
Bożebóg, Uboża, Boda, Warza-Cica


Główność:
jednogłowy


Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo


Atrybuty żywe:
Leszczyna i Dzikie Wino, Wąż i Świnia, Szpak i Jeżyk, Winorośl i Biedrzeniec, Barwinek i Bodziszek oraz Muchomor Czerwony, Dzięgiel i Zimowit, Bożą Krówkę i Muchę.


Kamień:
Akwamaryn i Beryl


Minerał:
Oleje (olej skalny)


Rzecz:
Kasza i Pierze


Maści (barwy):
Ciemnobrązowa (Brunatna)


Czerty i rezy (liczby):
Czerta 4, Liczba 13


Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja U, Gramota z


Niwa (symbol):
Niwa Domu


Tyn:
Dwór Kamienny


Miesiąc:


Wieńce i ofiary:
Dzięgiel, Barwinek


Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
Gostba – ugoszczenie dla Bogów z pokarmu gotowanego np. kaszy, jest szczególnie przeznaczone Bożom-Radogostom.


 Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów –
„Księga Tura” i „Księga Ruty”