Bóg Ziemiennik

Zamieszczono przez

 

Bóg Ziemiennik

Ziemiennik jest synem Sima i Plątwy – z rodu Plątów. Sprawuje pieczę nad stepami, wyspami, nieużytkami, ziemią zlodzoną i spustoszoną. Jest panem kopców, a więc opiekunem wzniesień poświęconych bogom. Kukr-Kukrzysko, Ziemiobóg – Pan Pustek i Nieużytków, Pan Kopców, Władca Pustyni, Car Stepu oraz Władca Isepów. Ziemiennik jest Opiekunem Robaków Ziemnych, których nikt nie chciał wziąć. Jest bogiem szczególnie nieprzychylnym ludziom, ospałym i nieruchawym, zimnym.

kolovrat

ZIEMIENNIK

Ród: Ziemowie (Simowie)

Zajmowany krąg:
Szósty Krąg

Pochodzenie:
Syn Sima i Plątwy – z rodu Plątów

Rodzeństwo:
…

Dzieci, potomkowie:
…

Postacie-wcielenia (równe miana):
Ziemiennik-Zimnik, Ziemiennik-Ispoł oraz Ziemiennik-Kukier, Ziemnieks..

Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Kukr-Kukrzysko, Ziemiobóg – Pan Pustek i Nieużytków, Pan Kopców, Władca Pustyni, Car Stepu oraz Władca Isepów.

Funkcje, zakres działania:
Sprawuje pieczę nad stepami, wyspami, nieużytkami, ziemią zlodzoną i spustoszoną. Jest panem kopców, a więc opiekunem wzniesień poświęconych bogom. Ziemiennik jest Opiekunem Robaków Ziemnych, których nikt nie chciał wziąć.

Narzędzia czarowne – oznaki władzy:
Kamienne Berło, czyli Bryłobyrło.

Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Brzeginie (Beregyni, Berehynie, Panny Łąkowe, Przegińki, Prehynie, Meżamaty)

Funkcje psychiczne – uczucia, odczucia:
…

Patron dla:
…

Romanse:
…

Wrogowie:
…

Przyjaźnie:
…

Co dobrego lub złego darował, zrobił ludziom:
Szczególnie nieprzychylny ludziom.

Przynależny Miesiąc:
…

Źródło artykułu – Czesław Białczyński

Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów –
„Księga Tura” i „Księga Ruty” 

kolovrat

ZIEMIENNIK

Znaczenie mian i imion oraz przydomków, i ważniejsze pojęcia wywodzone z jego miana: Miana Zimnik-Ziemiebog, Ispoł oraz Kukier (Kukr-Kukrzysko) to przydomki Ziemiennika. Bóg ten jest znany zarówno na północy, jak na południu Słowiańszczyzny. Jego postać przetrwała we wspaniałych, barwnych obrzędach płodności w Bułgarii, Mołdawii, na Wołoszy i w Macedonii, Jego istyjski odpowiednik to Zemnieks.

Wyrazy ziemia (irańskie humi) i zima (irańskie hima) wywodzi się ze wspólnego pnia, od którego pochodzą także takie znaczenia, jak ludzie (homo) człowiek-mężczyzna (humanus, guma) i kobieta (imona, żona, żena). Zima odsłania ziemię i powoduje uśpienie Ziemi, uschnięcie i obumarcie jej płodów. Wszyscy jesteśmy dziećmi Ziemi, wszystko, co żywe na niej, jest jej płodem. Najdawniejsze domy, w których człowiek szukał schronienia przed zimnem i zimą to wkopywane w ziemię ziemianki, zwane przez Irańczyków jumami, a u nas jamami. Ten związek znaczeniowy może być pośrednim dowodem na braterstwo Skalnika i Ziemiennika.

Kukrzysko to zarówno ognisko, jak i siedlisko, Kukrachty to święta potrawa przeznaczona Ziemiennikowi. Kogut (kukuryk)to ognisty ptak, ptak ofiarny, stróż każdego domostwa, podobnie jak wąż (zaskroniec, żmija) czy pies. Przydomek ten nawiązuje także do kauk – silny, dzielny, uderzać, bić, wyć, krzyczeć, czyli do bogów Działu – Kauków. Wyraz kokorycz wskazuje na Kukiera jako boga kędzierzawego, o zawijanych włosach, okrytego włosiem (kłakami).

Przydomek Ispoł nawiązuje zarówno do wyrazów isty – istny, istotny – ważny, istota – byt, jak i do ispina – wyspa, teren zalewany, czyli nieużytek, piaskowisko, szutrowisko, kamienisko, gołoborze oraz do słowa społ – spory, wielki, olbrzymi,spajający – scalającyb (łączący Ziemię-glebę z Simem-skałą, stanowiący spojenie tych dwóch skrajnych żywiołów Ziemi). Także pałający – czyli świecący blaskiem, jaśniejący oraz pałający – poruszający się żwawo, pędzący, poruszający się silnymi, gwałtownymi ruchami. Do cech pałania nawiązuje końcówka głównego miana – miennik, czyli mieniący się –świecący i zmieniający się szybko. Określenia te nawiązują do niezdecydowanej postawy Ziemiennika względem ludzi, który raz postępuje korzystnie dla nich, raz zaś odwrotnie, staje się ich przeciwnikiem.

„… Przy Piątym Ognisku rozłożyli się obozem Bożebogowie – Bożebóg-Bożę-Radogost i Radogódza-Uboża-Domacha, Wołos-Rogal ze Sporów, Dzieldzielija z Dziwieniów, Skalnik i Ziemiennik z Simów, Mor-Moroz i Zmora z rodu Morów oraz Lesza-Borana…”

„Ziemiennik zaś ma swój osobny zamyk na Lodowej Pustoszy blisko granicy z Krainą Kostromy, gdzie nic już nie rośnie. Każdy z tego rodu mieszka gdzie indziej, ale tak naprawdę Obiła lubi przebywać z Siemią, Sim ze Skalnikiem, a Skalnik z Ziemiennikiem.

Ziemiennik błądzi ciągle na pustkowiach, których jest tu sporo. To samotnik podobny do Sima. Kiedy już chce z kimś być albo musi, udaje się w Podziemie. Złośliwi dają mu tytuł Pana Robactwa. To prawda, że Ziemiennik jest Opiekunem Robaków Ziemnych, których nikt nie chciał wziąć. W Podziemiu Weli korytarze są liczne, lecz puste, tylko wielkie robale mają tam swoje siedlisko.”

Ziemiennik – syn Sima i Plątwy

Ziemiennik jest synem Sima i Plątwy. Nazywają go Panem Pustek i Nieużytków, Panem Kopców, Władcą Pustyni, Carem Stepu oraz Władcą Isepów. Jego atrybutem jest Kamienne Berło, czyli Bryłobyrło. Ziemiennik jest czczony także pod imionami Ziemiennika-Zimnika, Ziemiennika-Ispoła oraz Ziemiennika-Kukiera (Kukra-Kuk-rzyska). Jego pomocnicami, a właściwie strażniczkami granic, są Brzeginie.

Wszystko, czego Ziemiennik dotknie swym Bryłobyrłem, zamienia się w skałę lub rozsypuje w pył. Jest bogiem szczególnie nieprzychylnym ludziom, ospałym i nieruchawym, zimnym. Plątwa, kiedy była piękna, nie szanowała się wcale i z lubością próbowała wszystkiego, co dziwne. Była po prostu wielce próżna. To ją właśnie skłoniło ku Simowi, ale Sim nie zwykł nigdy niczego po próżnicy mówić, a tym bardziej robić. Tak więc ani się Plątwa obejrzała, jak była pełna Simowego nasienia. Nosiła to nasienie w sobie bardzo długo. Wszystko, co Sim robi, czyni powoli; powoli, ale pewnie. Tak więc i jego nasienie wolno kiełkuje, lecz kiedy wzeszło, z brzucha Plątwy dobył się na świat od razu gotowy olbrzym.

Matka Ziemia zła była na swego męża, że się zadał z takim ladaco, jak Plątwa. Żeby ją przebłagać, Sim zbudował jej wspaniały zamek wysoko w górach. Tam zamieszkała na szczycie okrytym bujnie zielonym runem, a jej ożywcze strumienie spłynęły po zboczach we wszystkie doliny Ziemi.

Istowie zwą owego boga-olbrzyma Ziemnieksem, a główne uroczysko poświęcone jego czci znajduje się na Wyspie Ozylii.

kolovrat

Tyny podległe
Tumowi Rajka-Rui

Bogowie Żywiołów:
1. Tyn Sporów-Grubów:
Spor, Sporza-Śrecza, Wołos, Rosza, Rada-Zboża
2. Tyn Simów:
Sim, Siemia-Matka Ziemia, Skalnik, Ziemiennik, Obiła

Bogowie Mocy:
3. Tyn Prowów:
Prowe, Czstnota, Prawdziwc, Sądza
4. Tyn Bożebogów-Ubożów:
Bożebóg, Uboża, Boda, Warza-Cica
5. Tyn Rgłów-Rogalów: 
Rgieł, Reża, Rgiełc, Żywia-Siwa

kolovrat

TYN SIMÓW (Ziemi)
Żywiołowie

Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Białobogi, Tum Ruji, Tyn Simów

Członkowie rodu:
Sim, Siemia-Matka Ziemia, Skalnik, Ziemiennik, Obiła

Główność:
jednogłowy

Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo

Atrybuty żywe:
Wierzba-Witwa i Wierzba-Iwa, Dzik i Ślimak, Bocian, Tojeść, Żurawina i Borówka Bagienna, Bobownik i Bagno, Jelonek Rogacz

Kamień:
Czarny Diament i Opal

Minerał:
Granit

Rzecz:
Kamień, Skałę i Ziemię

Maści (barwy):
Czarna (Brunatna)

Czerty i rezy (liczby):
Czerta 8, Liczba 17

Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja Z, Gramota t

Niwa (symbol):
Niwa Ziemi

Tyn:
Dwór Skalny

Miesiąc:
Sierpień (Zarzew)

Wieńce i ofiary:
Tojeść, Żurawinę i Borówkę Bagienną, Bobownik i Bagno

Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
…

 Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty”