Podagżwik z Rodu Runów lub Żgwiów – Syn Podaga, Swary i Perperuny (albo Chorsa i Pogody). Podawca i posłaniec od bogów. Włada mgłami i co za tym wszystkimi zabłąkanymi i obłąkanymi. Pan Ścieżek i Bezdroży, Władca Mgieł, Boski Posłaniec, Strasza, Straosz Osi, Straż Osi, Starżaos, Saosza, Sraosza-Posłuszeństwo, Walczący z Duchami Zła Toporem, Włócznią i Maczugą, Nocny Posłaniec Swego Ojca – Ahura Mazdy, Święty Ptak Ahura Mazdy, Boski Kogut (także ptak zwiastujący wzejście Słońca). U Słowian ten ostatni – Posłaniec – Boski Posłaniec – to Posłaniec czyli Po-Dagżyk –To On zatryumfuje na Końcu Świata.
Podażgwik miałby więc na wizerunkach długie włosy, powiązane pękami (warkoczami), rozdzielone od środka na dwie strony głowy oraz ciemną, brązową skórę. Byłby też bogiem ognistym, jaśniejącym, gorącym.
PODAGŻWIK
Ród: Podagów-Weniów
Zajmowany krąg:
Pochodzenie:
Podagżwik z Rodu Runów lub Żgwiów – Syn Podaga, Swary i Perperuny (albo Chorsa i Pogody).
Rodzeństwo:
…
Dzieci, potomkowie:
…
Postacie-wcielenia (równe miana):
Podagżyk-Podagrzyc, Pąćdażgwik, Posłaniec.
Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Pan Ścieżek i Bezdroży, Władca Mgieł, Boski Posłaniec, Strasza, Straosz Osi, Straż Osi, Starżaos, Saosza, Sraosza-Posłuszeństwo, Walczący z Duchami Zła Toporem, Włócznią i Maczugą, Nocny Posłaniec Swego Ojca – Ahura Mazdy, Święty Ptak Ahura Mazdy, Boski Kogut (także ptak zwiastujący wzejście Słońca). U Słowian ten ostatni – Posłaniec – Boski Posłaniec – to Posłaniec czyli Po-Dagżyk –To On zatryumfuje na Końcu Świata.
Wygląd, atrybuty, właściwości:
Podażgwik miałby więc na wizerunkach długie włosy, powiązane pękami (warkoczami), rozdzielone od środka na dwie strony głowy oraz ciemną, brązową skórę. Byłby też bogiem ognistym, jaśniejącym, gorącym.
Funkcje, zakres działania:
Podawca i posłaniec od bogów. Włada mgłami i co za tym wszystkimi zabłąkanymi i obłąkanymi.
Narzędzia czarowne – oznaki władzy:
Samonapełniająca Łagwia-Bukłak oraz Wielomastne Wici. Wici różnej maści znaczą różne noszone przez niego wiadomości.
Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Chmurniki
Romanse:
…
Wrogowie:
…
Przyjaźnie:
…
Przynależny Miesiąc:
…
Funkcje psychiczne – uczucia, odczucia:
…
Patron dla:
…
Co dobrego lub złego darował, zrobił ludziom:
…
C.D.N.
Źródło artykułu – Czesław Białczyński
Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura„ i „Księga Ruty„
PODAGŻWIK
Imię swoje zawdzięcza nie tylko temu że jest z krwi Podaga i dwóch żgwiących bogiń – Swary i Perperuny, lecz i temu, że był on tym, który dał ludziom ogień – podawcą żgwi.
Podagżyk-Podagrzyc, Podagżyk-Pąćdażgwik-Podażgwik i Podagżyk-Posłaniec to miana Pana Ścieżek, Dawcy Drogi i Podawcy Ognia, zwanego Boskim Posłańcem. Poza głównym znaczeniem określającym Tego Który Urodził Się Po Dagach (Dażbogach) oraz Syna Podaga, w imionach tego boga znajdują odbicie wszystkie wymienione powyżej tytuły. Są tu zawarte takie znaczenia, jak: podawać, dawać, Pąć – droga, ścieżka, grzać, żagiew, zażgnąć – rozświetlić, słać – ścielić, słońce, posłanie – przekaz, słać –podawać, przekazywać. Podażgwik to zatem: Podawca Żagwi (on dał ludziom ogień), Idący Po Żgwiach (Swarze i Perperunie), Idący po Słocie (Śląkwie), Rzygający Ogniem, a także bóg pędzący, pękający, pączysty, pękaty i żgwisty. Wyraz pąć jest słowem zapomnianym przez prawie wszystkich Słowian, ocalałym w nielicznych określeniach, a wywodzącym się z pradziejowego języka okresu Wspólnoty Ariów. W języku polskim rdzeń ten ocalał tylko w słowie pątnik, pięta, piąć się. Także u górali w pyrć –stroma droga górska, ścieżyna. Jest to greckie patos – ścieżka, pantha – droga ,pontos – morze i przeprawa, łacińskie: pons, pontis – most, pomost, indyjskie: patha – droga. Pąciec to także przedziałek we włosach, pęk – kita włosów. Pąk – zwinięty, kiełkujący kwiat, pęd – kiełkująca gałąź lub korzeń. Istnieje również możliwość odczytania tego imienia jako Podożgwik, czyli Podgorzalec – Spaleniec, bóg ogorzały, ciemnoskóry. Spaleniec jest postacią demona znanego z podań ludowych Wielkopolski.
Podażgwik miałby więc na wizerunkach długie włosy, powiązane pękami (warkoczami), rozdzielone od środka na dwie strony głowy oraz ciemną, brązową skórę. Byłby też bogiem ognistym, jaśniejącym, gorącym.
Niwa Weniów
Na Niwie Weniów jest jedno miejsce słynące z łagodności i spokoju; zwie się ono Zdrożną Ostoją i jest siedziskiem Osidły, która się stąd prawie nigdy nie rusza. Tam tryska w głębinach studni żywa woda czerpana przez Rodżanę, by ratować każdą istotę, która się dopiero co narodziła, a czyha na nie Nyja. Tylko wtedy, gdy wierg albo dola owej istoty są przesądzone, wody z tej studni nie mają mocy ich odwrócić.
Jezioro Weń leży pośrodku niwy, która ma kształt jaja. Pogoda i Podag wiele czasu spędzają jednak na swojej wyspie w Raju, zwanej także Wyspą Weniów. Ich kraina niwna ma tak świeże i pachnące powietrze, że koi ono każde rozjątrzenie, niosąc spokój rozdygotanym czuciom, skołatanej duszy, gorącej głowie, porywczym myślom. Dlatego właśnie Podag ma przydomek Mira, a Pogoda nosi tytuł Pani Pogodzenia.
Również przyroda owej okolicy niesie ukojenie. Brzynowe, czyli modrzewne gaje otaczają wieńcem liliowe wrzosowiska, w trawach łąkowych roi się od goździków i targownika. Nad brzegiem Jaśnicy żyją wydry, a zacienione parowy porasta jaskółcze ziele. Turkusowy Tyn Weniów znajduje się nad jeziorem, a jego strażnikami jest stado wojowniczych białych gołębi.
Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty”
TYN PODAGÓW-WENIÓW
Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Czarnogłowa, Tum Kostromy, Tyn Podagów
Członkowie rodu:
Podag, Pogoda, Podagżyk, Osidła
Główność:
jednogłowy
Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo
Atrybuty żywe:
Wrzos i Brzyn (Modrzew), Wydra, Gołąb, Jaskócze Ziele, Goździk, Targownik, owad Bogatka.
Kamień:
Turkus
Minerał:
Wapień
Rzecz:
Powietrze i Ścieżki
Maści (barwy):
…
Czerty i rezy (liczby):
Czerta 7, Liczba 16
Miesiąc:
…
Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja P, Gramota j
Niwa (symbol):
Niwa Fali
Tyn:
Turkusowy Dwór
Wieńce i ofiary:
Goździk, Targownik
Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
…
Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty”
Pingback: Bóg Polel-Sowica | Mitologia Słowian - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bogini Osidła | Mitologia Słowian - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg-Bogini Kostroma-Kostrub | Mitologia Słowian - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Płon | Wiara Przyrodzona
Pingback: Bogini Zorza | Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Bożyc-Bodnyjak | Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Strzybóg | Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Mor | Wiara Przyrodzona
Pingback: Bogini Stryja | Wiara Przyrodzona
Pingback: Bogini Krasa-Krasatina | Słowianie - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Dażbóg | Słowianie - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Podag | Słowianie - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bogini Gogołada | Słowianie - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bogini Pogoda | Słowianie - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Pogwizd | Słowianie - Wiara Przyrodzona
Pingback: Bóg Poświst | Słowianie - Wiara Przyrodzona