Bóg Płon

Zamieszczono przez

Płon syn Dabogi i Dażboga. Zajmuje się niebiańskim pasterstwem – jest Pasterzem, a więc Opiekunem, wszystkich gwiazd wszego świata. Jako Zdobywcy Wód, napełniającemu chmury deszczem i łowcy mającemu we władaniu Stada Gwiazd składają mu ludzie szczególne ofiary w Święto Jesiennej Równonocy zwane Zarzynkiem albo Dożynkami. Odszedłszy na Niebo Wysokie do samotniczego żywota zebrał z wszystkich niebios wielki łup, gwieździste żniwo – wszystkie Gwiazdy znalazły się w jego stadzie. Stąd zresztą wywodzi się jego przydomek Plon.

kolovrat

PŁON

Ród: Sołów-Dażbogów

Zajmowany krąg:
Szósty krąg

Pochodzenie:
Płon syn Dabogi i Dażboga.

Rodzeństwo:
Zorza, córka Dabogi i Dażboga.
Bożyc syn Dabogi i Bożeboga.

Dzieci, potomkowie:
…

Postacie-wcielenia (równe miana):
Płon-Netnik, Płon-Plen, Płon-Plon.

Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Pan Gwiazd, Gwiezdny Pasterz, Gwiazdor, Zgwiezdnik, Płonetnik, Knotnik, Swiezdun, Swiezdny Pan, Świetnik-Świetlnik, Nietnik, Wielki Gaśniczy Żywota.

Funkcje, zakres działania:
Zajmuje się niebiańskim pasterstwem – jest Pasterzem, a więc Opiekunem, wszystkich gwiazd wszego świata.

Narzędzia czarowne – oznaki władzy:
Nietnik Świecidło-Gasidło – długi kij zakończony ośmiogwiezdną głownią i kapturem. Tym Nietnikiem-kijem roznieca i gasi gwiazdy, oraz zapędza je do stada. Każda gwiazda to płonący w Baji koniec Nieci Żywota a Płon jest tym, który owe nieci zapala i gdy przychodzi czas zagasza.

Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Płanetniki

Romanse:
Zalecał się do Krasatiny  który by ją posiąść, przybrał postać złotorogiego tura. Bogini zabiła jednak tura i zdjęła zeń poroże. Na złotych rogach Płona wieszała potem swoje futra i suknie.

Wrogowie:
…

Przyjaźnie:
…

 Przynależny Miesiąc:
…

Funkcje psychiczne – uczucia, odczucia:
…

Patron dla:
…

Co dobrego lub złego darował, zrobił ludziom:
…

C.D.N.

kolovrat

PŁON

Znaczenie mian i imion oraz przydomków, i ważniejsze pojęcia wywodzone z jego miana: Płon ma przydomki Płon-Netnik, Płon-Plen i Płon Plon. Miano Płon wypływa z podwójnego znaczeniapłonu – życiodajnej płonącej materii ognistej, żaru (płomienia) oraz płonu-płynu, ognistej, żywej wody wypełniającej żyły bogów (Jezioro Płoń-Pełń), czyli z nazwań boskiego ichoru. Mówi się, że Płon zapłonia (czyli zapala) swoim Świecidłem nieci żywota na Bai (Materii Świata) – widzialne jako gwiazdy, a także że je na niebiosach gasi, razem z bogami Przeznaczenia. Stąd znaczenia przydomka Netnik – niecący, ale i niecny (przez to że zdradził swoją matkę Dabogę).

Przydomek Plen i Plon są bliskoznaczne. Pierwszy oznacza jednak oprócz plenności, płodności, dawania plonu, rozpleniania – rozmnażania (poprzez napełnianie chmur dobrym deszczem), również pleń – niewolę. Znaczenie to wynika z wykonywanej przez Plena pracy niewolniczego napełniania chmur dla Perperuny, na jaką bóg został skazany za swoją zdradę. Miana Plon i Plen oznaczają nie tylko dawcę wielkich zbiorów różnorakich płodów Ziemi, ale również tego, który schwytał i zniewolił (pojmał w pleń) wszystkie gwiazdy rozpierzchłe w różne strony Nieba. Gwiazdy stanowią wielki plon – łup Płona, są jego stadem, które on na niebiosach wypasa. Niektórzy twierdzą, że gwiazdy są kłębkami płonących nieci żywota (motkami Dodoli) rzucanymi przez Mokosz, na niebo pod opiekę Płona, albo kłębami wełny gwiazd-skrzystych baranów, z których to kłębków Makosz-Dodol wyplata Zrąb-Sieć – podstawę Materii Świata.

Źródło artykułu – Czesław Białczyński

Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura„ i „Księga Ruty„ 

kolovrat

Tyny podległe
Tumowi Kostromy-Kostruba

Bogowie Żywiołów:
1. Tyn Dażbogów:
Dażbóg, Daboga, Płon-Netnik, Zorza, Bożyc-Bodnyjak
2. Tyn Strzybogów:
Strzybóg, Stryja, Pogwizd, Poświst, Dyj-Poświściel

Bogowie Mocy:
3. Tyn Podagów-Weniów:
Podag, Pogoda, Podagżyk, Osidła
4. Tyn Morów:
Mor, Marzanna, Zmora, Chorzyca
5. Tyn Welesów-Nawiów:
Weles, Nyja, Lelij, Polel-Sowica

TYN DAŻBOGÓW-SOŁÓW

Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Czarnogłowa, Tum Kostromy, Tyn Sołów

Członkowie rodu:
Dażbóg, Daboga, Płon-Netnik, Zorza, Bożyc-Bodnyjak

Główność:
jednogłowy

Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo

Atrybuty żywe:
Śliwa i Morwa, Jaszczurka i Mysz, Zięba i Kos, Tarnina, Dryjakiew i Łubin, Czosnek i Ostrężyna, Łochynia (Morzybaba) i Lubczyk, Mrzyk i Nadobnica.

Kamień:
Granat

Minerał:
Węgiel

Rzecz:
Zioła i Wyciągi Leczące oraz Trujące

Maści (barwy):
Biała-srebrzysta

Czerty i rezy (liczby):
Czerta 9, Liczba 18

Miesiąc:
Luty (Sieczeń)

Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja M, Gramota ł

Niwa (symbol):
Niwa Mroku

Tyn:
Dwór Granatowy

Wieńce i ofiary:
Tarnina, Łubin, Czosnek, Łochynia (Morzybaba) i Lubczyk

Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
…

kolovrat

Czesław Białczyński.
Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów
„Księga Tura” i „Księga Ruty”