Bóg Podag

Zamieszczono przez
Podag Pan Dróg i Podróżników

Podag syn Czarnogłowa i Białobogi lub Godów (bogów stron i pór). Pan Dróg i Kierunków, Pan Miru i Swobody, oraz Pan Podróży, Pan Drogi Życia i Spokoju, Podrag, Mir. Zawiaduje pokojem i jest panem dróg – czyli opiekunem podróżników, odkrywców i wszelkich wypraw.

kolovrat

PODAG

Ród: Podagów-WeniówMitologia Słowian

Zajmowany krąg:
Piąty krąg

Pochodzenie:
Dzięgle-Działowie – syn Czarnogłowa i Białobogi
lub rodzicami są Godowie.

Żona-Siostra:
Pogoda

Dzieci, potomkowie:
Podagżwik z Rodu Runów lub Żgwiów – Syn Podaga, Swary i Perperuny (albo Chorsa i Pogody).

Postacie-wcielenia (równe miana):
Podag-Drag, Podag-Mir, Podag-Wardęga

Inne nazwania jego osoby (przydomki):
Pan Dróg i Kierunków, Pan Miru i Swobody, oraz Pan Podróży, Pan Drogi Życia i Spokoju, Podrag, Mir.

Funkcje, zakres działania:
Zawiaduje pokojem i jest panem dróg – czyli opiekunem podróżników, odkrywców i wszelkich wypraw.

Narzędzia czarowne – oznaki władzy:
Złoty Płaszcz, Świetlisty Nasiek-Pał (Pałnasiek), Maczuga-Nasiek, Złota Korona, którą otrzymał od Swaroga, gdy przyjął na niebo jego syna Swarożyca, i Złoty Pierścień z Błękitnym Okiem.

Pomocnicy (Stworze – bogunowie):
Bogunowie zwani Podrożnikami lub Kriksztosami.

Romanse:
…

Wrogowie:
…

Przyjaźnie:
…

 Przynależny Miesiąc:
…

Funkcje psychiczne – uczucia, odczucia, zdolności:
Orientacja w czasie i przestrzeni

Patron dla:teców
Podróżników, wędrowców i odkrywców.

Co dobrego lub złego darował, zrobił ludziom:
…

Źródło artykułu – Czesław Białczyński
Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów –
„Księga Tura„ i „Księga Ruty„ 

kolovrat

PODAG

Znaczenie mian i imion oraz przydomków, i ważniejsze pojęcia wywodzone z jego miana:

Imię Podag składa się z członów pod- i -dag. Człon -dag został już omówiony przy osobie Dażboga. Tak samo jak tam oznacza on Dawcę i Jaśniejącego (płonącego), czyli boga Darczyńcę. Człon po- (pod-) wyraża ograniczenie lub podłoże (ziemię, podeszwę). Tak więc w mianie tym znajduje odbicie mit o Podawcy Ognia, Nosicielu Blasku. Między kątynami i gromadami nie ma jednak zgodności, kto był podawcą ognia, niektórzy twierdzą, że Chors, Chorsiniec (Księżyc) albo Podagżyk. Imię Podag wywodzą oni od Przychodzący Po Dagach, czyli Dażbogach. Według tej wersji po Dażbogach mieliby się narodzić Podagowie-Weniowie, a potem na przemian inni Żywiołowie i Mocarze (Mogtowie). Część kątyn podaje wersję, według której miano Podaga znaczy po prostu Podający albo Padający z Nieba na Ziemię, czyli Posłaniec bogów. Posłaniec ten w zależności od potrzeby może przybierać różne postacie: promieni słonecznych, blasku, cienia, deszczu, wichru, dźwięku, zapachu, ciepła, chłodu, zwierzęcia czy człowieka. Może się też ukazywać we własnej postaci. Imię Podaga tłumaczy się również jako Będący Poniżej Dagów-Sołów, czyli bliżej Ziemi, dokładnie pomiędzy Niebem a Ziemią. Także Tworzący Podstawę albo Chodzący Po Drogach – Dający Drogę.

To drugie znaczenie zawarte w poprzednim przydomku jest motywem przewodnim i oddaje główną funkcję Podaga-Draga – Dawcy Drogi, zatem łącznika w przestrzeni ziemskiej, niebieskiej i welańskiej. W tym mianie zawarty jest synonim męskości boga drag – drąg. Są i inne odniesienia: drag – drogi, drogocenny, drug – przyjaciel, towarzysz podróży, drag – droga, ścieżka i wreszcie drugi – wtóry, co się odnosi zarówno do narodzenia Weniów jako drugich po Dażbogach, jak i do ich prac, które następują zawsze po robotach Godów. Rysuje się tu obraz boga Łącznika, tak samo łagodnego i przyjaznego, jak Pogoda, Opiekunka Podróżnych. Także wyznaczającego każdą drogę do każdego celu i prowadzącego nią Przewodnika po Drogach Żywota. Określenie Podaga jako drogocennego potwierdza drugi przydomek, Wardęga, który oprócz znaczenia podróż, wyprawa, włóczęga zawiera znaczenie Dawca Waru (Żaru, Ciepła) oraz Dawca Dobytku (wardęga – dobytek, wcześniej „zdobycz” albo „bydło”, stanowiące główny dobytek ludzi pierwotnych). Możliwe jednak, że przydomek ten w brzmieniu Wedr-denga oznacza jedynie Dawcę Pogody lub Wiodącego Tęczę. Zastanawia tu związek z Dengą (Tęczą), która jest blisko złączona z wodą (Śląkwą-Dżdżą). Być może Podag byłby tym, który przynosi złą pogodę, deszcz, chłód.

Ostatni przydomek Podaga, Mir, oznacza Dawcę Pokoju, Zsyłającego Cześć, Wskazującego Zasłużonych, poważnego i poważanego, Dawcę Przymierzy czuwającego nad ich wypełnieniem. Mir oznacza cały świat – jest to podkreślenie funkcji Podaga-Łącznika, bo cały Świat (Swąt) jest jednością – Mir (Podag, Pokój) i Świat to jedno, ponieważ Mir jako łącznik przenika sobą cały świat i jest cząstką Swąta.

„Swarog napotkał na swej drodze Podaga – Pana Dróg. Ten znał drogę, jaką poszła Władczyni Jasności, ale nie chciał jej zdradzić. Wcześniej pytał go już o nią Dażbóg i też nic nie usłyszał. Dopiero kiedy towarzysząca Swarogowi Stryja obiecała oddać Pogodzie-Wiedrze rządy nad gorącym powietrzem stepowym i ciepłym powiewem z południa, Podag wskazał im właściwą drogę i poprowadził ich osobiście.”

„PODAG i POGODA są ojcem i matką rodu Weniów. Cały ten ród to bogowie pośredniczący pomiędzy bogami na Weli oraz między bogami a całym pozawelańskim światem (w tym ludźmi). W mitologii Istów odpowiadają im postacie Algisa i Auski. Miana Podaga i Pogody są dwuczłonowe.”

Niwa Weniów

Na Niwie Weniów jest jedno miejsce słynące z łagodności i spokoju; zwie się ono Zdrożną Ostoją i jest siedziskiem Osidły, która się stąd prawie nigdy nie rusza. Tam tryska w głębinach studni żywa woda czerpana przez Rodżanę, by ratować każdą istotę, która się dopiero co narodziła, a czyha na nie Nyja. Tylko wtedy, gdy wierg albo dola owej istoty są przesądzone, wody z tej studni nie mają mocy ich odwrócić.

Jezioro Weń leży pośrodku niwy, która ma kształt jaja. Pogoda i Podag wiele czasu spędzają jednak na swojej wyspie w Raju, zwanej także Wyspą Weniów. Ich kraina niwna ma tak świeże i pachnące powietrze, że koi ono każde rozjątrzenie, niosąc spokój rozdygotanym czuciom, skołatanej duszy, gorącej głowie, porywczym myślom. Dlatego właśnie Podag ma przydomek Mira, a Pogoda nosi tytuł Pani Pogodzenia.

Również przyroda owej okolicy niesie ukojenie. Brzynowe, czyli modrzewne gaje otaczają wieńcem liliowe wrzosowiska, w trawach łąkowych roi się od goździków i targownika. Nad brzegiem Jaśnicy żyją wydry, a zacienione parowy porasta jaskółcze ziele. Turkusowy Tyn Weniów znajduje się nad jeziorem, a jego strażnikami jest stado wojowniczych białych gołębi.

kolovrat

TYN PODAGÓW-WENIÓW

Przynależność:
Twer Swąta, Trzem Czarnogłowa, Tum Kostromy, Tyn Podagów

Członkowie rodu:
Podag, Pogoda, Podagżyk, Osidła

Główność:
jednogłowy

Główny przybytek, miejsce przebywania:
Ziemia, Wela, Niebo

Atrybuty żywe:
Wrzos i Brzyn (Modrzew), Wydra, Gołąb, Jaskócze Ziele, Goździk, Targownik, owad Bogatka.

Kamień:
Turkus

Minerał:
Wapień

Rzecz:
Powietrze i Ścieżki

Maści (barwy):
…

Czerty i rezy (liczby):
 Czerta 7, Liczba 16

Miesiąc:
…

Taje (guzły) i gramoty (zapisy, sjenowity, wici):
Taja P, Gramota j

Niwa (symbol):
Niwa Fali

Tyn:
Turkusowy Dwór

Wieńce i ofiary:
Goździk, Targownik

Obrzędowy wypiek (potrawa, obiad – potrawa obiata):
…

Czesław Białczyński. Polecane księgi o mitologi Słowian, Istów i Skołotów – „Księga Tura” i „Księga Ruty”

 Bogowie Słowiańscy